Dönem : 22 Yasama Yılı : 2

T.B.M.M. (S. Sayısı : 639)

Polis Vazife ve Selahiyet Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Tasarısı ve İçişleri Komisyonu Raporu (1/837)

T.C.

Başbakanlık

Kanunlar ve Kararlar

Genel Müdürlüğü 23.6.2004

Sayı : B.02.0.KKG.0.10/101-869/3002

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

İçişleri Bakanlığınca hazırlanan ve Başkanlığınıza arzı Bakanlar Kurulunca 4.5.2004 tarihinde kararlaştırılan “Polis Vazife ve Selahiyet Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Tasarısı” ile gerekçesi ilişikte gönderilmiştir.

Gereğini arz ederim.

Recep Tayyip Erdoğan

Başbakan

GENEL GEREKÇE

2559 sayılı Polis Vazife ve Selahiyet Kanununda; otel, gazino, kahve, işçi yerleri, bar, tiyatro, sinema, hamam ve plaj, elektronik oyun yerleri gibi umuma mahsus istirahat ve eğlence yerlerinin açılmasının önce polisin tahkiki üzerine o yerin en büyük mülkî amirinin vereceği izne bağlı olduğu belirtilmektedir.

1580 sayılı Belediye Kanununda; birahane, gazino, kahvehane, kıraathane, meyhane, han, otel, hamam, sinema, tiyatro, bar, dansing ve emsali yerler için mülkî amirliğin izni üzerine ruhsatname vermek belediyenin görevi olarak belirtilmiştir.

3572 sayılı İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına Dair Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulüne Dair Kanunda da hangi mercilerin işyeri açma ve çalışma ruhsatı vermeye yetkili olduğu belirtilmiş, ancak, bu Kanunun 2559 sayılı Polis Vazife ve Selahiyet Kanununun 7 nci maddesi ile aynı Kanunun ek 8 inci maddesi kapsamına giren yerlere uygulanmayacağı belirtilmiştir.

Halen, umuma açık istirahat ve eğlence yerlerine izin verilmesi ile ilgili işlemler kollukça yerine getirilmekte, mülkî amirin izni üzerine kolluk tarafından izin belgesi düzenlenmektedir. Ancak uygulamada bahse konu yerler ayrıca belediyelerce de ruhsatlandırılmaktadır.

İşyeri açmak isteyen vatandaşların iki ayrı kurumdan izin almaları bürokratik işlemleri artırdığından, hem işgücü kaybına hem de vatandaşların mağduriyetine neden olmaktadır.

Kolluğun bahse konu yerlerle ilgili olarak asıl yapması gereken, bu yerlerin, halkın huzur ve güvenliğini tehlikeye düşürmeyecek şekilde faaliyet göstermelerini sağlamak amacıyla denetimi olmalıdır. 1580 sayılı Belediye Kanununda; bahse konu yerlere ruhsatname vermek belediyenin görevleri arasında sayılmış olup, işyerlerinin sınıfı, vasfı ve taşımaları gereken nitelikler ile fennî, sıhhî ve yangın güvenliği bakımından uygunluğu da belediyelerce belirlenmektedir.

Avrupa Birliğine üye ülkelerin bir çoğunun içkili veya içkisiz umuma açık yerlere izin verilmesine ilişkin mevzuatı incelendiğinde ruhsat verme işlemlerinin belediye teşkilâtınca yapıldığı, kolluk güçlerinin ruhsat verme işlemleri içerisinde yer almadığı, sadece denetleme ve kontrolün kolluk kuvvetleri aracılığıyla yaptırıldığı görülmektedir.

Ayrıca, “Acil Eylem Planı”nda kamu yönetiminde kırtasiyecilik ve bürokrasinin azaltılmasını sağlamak için tüm kamu kurum ve kuruluşları tarafından kendi işleyişleri ile ilgili kırtasiyecilik ve bürokratik formalitelerin belirlenmesi ve azaltılmasına yönelik çalışmalar yapılması gerektiği bildirilmektedir.

Bu itibarla; hazırlanan Tasarıyla; umuma açık istirahat ve eğlence yerleri açılırken, ruhsatların diğer işletmelerde olduğu gibi sadece tek bir merciden yani belediyeden alınması, kolluğun izin verme işlemleri yerine bahse konu yerlerin denetiminde daha etkin bir şekilde görev alması, işyerlerine verilen kapatma cezası yerine para cezasının ön plana çıkarılarak ticarî hayatın geliştirilmesi ve özellikle Acil Eylem Planında da belirtildiği üzere, işyeri açmak isteyen vatandaşların bürokratik formalitelerden kurtarılması ve kırtasiyeciliğin azaltılması amaçlanmış, kamu otoritesinin zedelenmemesi için de mülkî idare amirliğinin bu gibi yerlere idarî yaptırım uygulama yetkileri belirli şartlara bağlı olmak kaydıyla saklı tutulmuştur.

MADDE GEREKÇELERİ

Madde 1. - Madde ile 2559 sayılı Polis Vazife ve Selahiyet Kanununun mülga 6 ncı maddesi yeniden düzenlenerek, umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinde yapılacak denetimler sonucunda, niteliği itibarıyla daha hafif suçların tespiti halinde, üçüncü şahısların, ticarî hayatın ve istihdamın etkilenmemesi için cezaî müeyyide olarak öncelikle idarî para cezası uygulanması öngörülmüş; verilecek para cezasının etkinliğinin artırılması için aynı fiillerin bir yıl içinde tekrarı halinde para cezasının artırılacağı, bir yıl içinde üç defa idarî para cezası verilmesi ve cezayı gerektiren yeni bir fiil işlenmesi durumunda da bu yerlerin onbeş günü geçmemek üzere geçici olarak faaliyetten men edileceği hükme bağlanmıştır.

Madde 2. - Madde ile 2559 sayılı Kanunun 7 nci maddesi değiştirilmiş, nerelerin umuma açık istirahat ve eğlence yeri olduğu sayılarak, izin alınmadan açılan bu yerlerin mahallin en büyük mülkî idare amirinin onayı ile kapatılacağı belirtilmiştir. Umuma açık istirahat ve eğlence yerleri, genel güvenlik ve asayiş açısından taşıdıkları önem nedeniyle 3572 sayılı Kanuna göre ruhsat verilen diğer işyerlerinden ayrı tutulmuş, bu yerler için ruhsat düzenlenmeden önce genel güvenlik ve asayiş açısından mahallin en büyük mülkî amirinin olumlu görüşünün alınacağı hükmü getirilmiştir.

Ayrıca, umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinin şehirlerin belirli bölgelerinde toplanmasını sağlamak amacıyla, belediyelere ve il özel idarelerine yetki verilmiştir.

Madde 3. - Madde ile 2559 sayılı Kanunun 8 inci maddesi yeniden düzenlenerek, işyerlerinin faaliyetten geçici olarak men edilecekleri süre kısaltılmış, verilecek cezanın caydırıcılığının sağlanması amacıyla bir yıl içerisinde üç defa faaliyetten men cezası alan işletmelerin, maddede sayılan fiilleri dördüncü defa işlemesi halinde ruhsatlarının iptal edileceği hükme bağlanmıştır.

Madde 4. - Madde ile 2559 sayılı Kanunun 12 nci maddesi hükümlerine uymadığı tespit edilen işyerleri hakkında 8 inci maddede düzenlenenen kapatma cezası yerine 6 ncı maddede düzenlenen idarî para cezası uygulanacağı öngörülmüştür.

Madde 5. - Madde ile belediye hudutları ve mücavir alan dışında kalan işyerlerine il özel idareleri tarafından ruhsat verilmesi hususu düzenlenmiştir.

Madde 6. - Madde ile belediyece ruhsat verilen umuma açık istirahat ve eğlence yerleriyle ilgili olarak kolluğun denetim yetkisi saklı tutularak, kolluğun asıl fonksiyonu olan denetim görevini yerine getirebilmesi için belediyece ruhsat verildikten sonra kolluğa bilgi verilmesi hususunda düzenleme yapılmıştır.

Madde 7. - Madde ile 3572 sayılı İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına Dair Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulüne Dair Kanunda yapılan değişiklikle umuma açık istirahat ve eğlence yerlerine belediyeler veya il özel idarelerince ruhsat verileceğinden, 1774 sayılı Kimlik Bildirme Kanununda yer alan sabahçı kahvesi ve benzeri yerlere de kolluk kuvvetlerinin görüşü alınmak şartıyla belediyeler veya il özel idarelerince izin verileceği hususunda düzenleme yapılmıştır.

Madde 8. - Madde ile 3572 sayılı İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına Dair Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulüne Dair Kanunda yapılan değişiklikle umuma açık istirahat ve eğlence yerlerine, belediyeler veya il özel idarelerince ruhsat verileceğinden, 4250 sayılı İspirtolu İçkiler İnhisarı Kanununda yer alan açık olarak alkollü içki, bira, şarap ve ispirto ile her çeşit ispirtolu içki satanların, mahallin en büyük mülkî amirinin olumlu görüşü alınarak belediye veya il özel idarelerince ruhsatlandırılmaları yönünde düzenleme yapılmıştır.

Madde 9. - Madde ile diğer maddelerle yapılan düzenlemeler doğrultusunda, yürürlükten kaldırılan hükümler belirtilmiştir.

Geçici Madde 1. - Madde ile; bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce mülkî amirliklerce verilen izinle faaliyette bulunan umuma açık istirahat ve eğlence yerlerine ait işlem dosyalarının en geç üç ay içerisinde ilgili belediyeye veya il özel idarelerine devredileceği düzenlenmiştir.

Madde 10. - Yürürlük maddesidir.

Madde 11. - Yürütme maddesidir.

İçişleri Komisyonu Raporu

Türkiye Büyük Millet Meclisi

İçişleri Komisyonu

Esas No: 1/837 7. 7. 2004

Karar No: 75

TÜRKİYE BÜYÜK MİLLET MECLİSİ BAŞKANLIĞINA

İçişleri Bakanlığınca hazırlanarak Bakanlar Kurulunca, 23.6.2004 tarihinde Başkanlığınıza sunulan, "Polis Vazife ve Selahiyet Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Tasarısı", Başkanlığınızca 29.6.2004 tarihinde, Komisyonumuza havale edilmiş ve Komisyonumuz, 7.7.2004 tarihli otuzaltıncı toplantısında, İçişleri ve Adalet Bakanlıkları ile Türkiye Kahveciler Federasyonu temsilcilerinin de katılımıyla Tasarıyı inceleyip görüşmüştür.

Tasarı ile umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinin açılışına izin verme yetkisi yerel yönetim birimlerine (belediye ve il özel idaresi) bırakılmakta, kolluk kuvvetlerine etkin bir denetim yetki ve görevi verilmekte, bu tür yerlerde kapatma cezası yerine para cezası ön plana çıkarılmakta ve bürokratik işlemler azaltılmaya çalışılmaktadır.

Tasarının tümü üzerinde yapılan görüşmeler sırasında şu açıklamalar yapılmıştır:

- Yürürlükteki mevzuata göre, söz konusu yerlerin açılışında hem mülkî idareden ve hem de belediyelerden ruhsat alınmakta ve bu durum çeşitli sakıncalı sonuçların doğmasına neden olmaktadır.

- İlk olarak kolluk kuvvetleri, ruhsat verme işlemiyle uğraşarak kendi asli işlevleri olan "güvenlik" işini aksatmaktadır ya da güvenliğe ayrılması gereken zaman ve enerji, asli işlevi olmayan ruhsat verme işine ayrılmaktadır.

- İkinci olarak, aynı konuda çift ruhsat almak zorunda kalan vatandaş mağdur olmaktadır.

- Vatandaş gereksiz yere işlem yapmak zorunda kalmakta, para ve zaman kaybına uğramaktadır.

- Üçüncü olarak kolluk kuvvetleri kendisine ait olmaması gereken bu işlemleri yaparken şaibe altında kalabilmektedir.

- Tasarı ruhsat verme işini belediyeler ve il özel idarelerine, etkin bir denetim yapma işini de kolluk kuvvetlerine vermektedir.

- Bu düzenleme, Avrupa Birliğine üye ülkelerdeki mevzuat dikkate alınarak hazırlanmıştır. Avrupa Birliğine üye ülkelerin tümünde bu tür yerlerin ruhsatı belediyeler tarafından verilmektedir.

Tasarının tümü üzerinde yapılan görüşmelerden sonra, Tasarı ile gerekçesi benimsenerek maddelerin görüşülmesine geçilmesi kararlaştırılmıştır.

Tasarının 1, 3, 4, 5, 6, 7, 9 ve geçici 1 inci maddeleri ile yürürlük ve yürütmeye ilişkin 10 ve 11 inci maddeleri Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

Tasarının 2 nci maddesi, umuma açık istirahat ve eğlence yerlerini tanımlamakta ve bu tür yerlere ruhsatın belediyeler ile il özel idareleri tarafından verilmesini hüküm altına almaktadır. Maddenin dördüncü fıkrası, izin alınmadan açılan umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinin mahallin en büyük mülkî amirinin onayıyla kapatılmasını öngörmektedir. Madde üzerinde yapılan görüşmeler sırasında, umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinin açılış ruhsatlarının belediyeler ve il özel idareleri tarafından verildiği ve tersine işlem teorisi gereğince, açılış yönteminin tersine bir yöntemle ruhsatların belediye ve il özel idaresi tarafından iptal edildiği ancak dördüncü fıkrada, kurulan yeni sisteme aykırı biçimde, mülkî amirlerin kapatma yetkisiyle donatıldıkları ifade edilmiştir. Açılış ruhsatı vermeye yetkili olan kapatmaya da yetkilidir kuralı gereğince söz konusu yerlerin ancak belediyeler ve il özel idareleri tarafından kapatılabilmeleri gerekir. Bu amaçla Komisyonumuzda bir önerge verilmiştir. Önergenin aleyhinde konuşan üyelerimiz tarafından, buradaki kapatma işleminin "izin alınmadan açılan yerler" için söz konusu olduğu; henüz ruhsat verilmemiş olduğundan tersine bir işlemin de söz konusu olmayacağı belirtilmiştir. Yerel halk tarafından seçilmiş olan yerel yönetim organlarının bu tür yerleri kapatma konusunda, siyasi etkiler nedeniyle rahat davranamayacakları, oysa siyasi bir yönü bulunmayan mülkî idare amirlerinin daha rahat hareket edebilecekleri ve bu nedenle izin alınmadan açılan yerlerin kapatılmasında mülkî idare amirlerinin yetkili kılınmasının daha yararlı olacağı belirtilmiştir. Ayrıca izin alınmadan açılmış olan yerlerin belediye başkanları tarafından kapatılmaması halinde ne yapılacağının belli edilmediği ve bu nedenle yasal boşluğun doğmasının kaçınılmaz olduğu belirtilmiştir. Bu görüşteki üyelerimiz önergenin kabulü halinde, en azından, kapatılması gereken yerleri kapatmayan belediye başkanları için bir yaptırım öngörülmesi gerektiğini ifade etmişlerdir. Önerge sahipleri, belediye başkanlarına, tıpkı mülkî idare amirlerine güvenildiği gibi güvenmek gerektiğini ve görevini yerine getirmeyen kişiler için "görevi ihmal" suçu bulunduğunu ifade etmişlerdir. Bu nedenle görevini yerine getirmeyen belediye başkanları için ayrıca yaptırım öngörülmesine gerek bulunmamaktadır. Kolluk görevlileri denetimleri sırasında bu tür yerlerle karşılaştıklarında, durumu mülkî amire bildireceklerdir ve mülkî amir belediye başkanından bu tür yerlerin kapatılması için işlem yapılmasını talep edebilecektir. Belediye başkanlarının bu tür yerleri kapatmamaları söz konusu olmayacaktır, çünkü bu görevi ihmal suçunu oluşturacaktır. Bu tartışmalardan sonra önerge, Komisyonumuzca kabul edilmiş ve 2 nci madde önergede öngörülen değişiklikle birlikte kabul edilmiştir.

Tasarının 8 inci maddesi 4250 sayılı İspirto ve İspirtolu İçkiler İnhisarı Kanununun 19 uncu maddesinin ikinci fıkrasında değişiklik öngörmektedir. Buna göre, açık olarak alkollü içki, bira, şarap ve ispirto ile her çeşit ispirtolu içki satmak isteyenler, belediye veya il özel idaresinden ruhsat almak zorundadırlar. Belediye veya il özel idaresi, ruhsat vermeden önce, mahallin en büyük mülkî amirinin olumlu görüşünü almak durumundadır. Maddenin Komisyonumuzda görüşülmesi sırasında, bu tür yerlerin açılışında mülkî amirin olumlu görüşünün aranmasının çeşitli sakıncalar içerdiği ifade edilmiştir. Bir kere mülkî amirlere bu tür bir yetki verilmesi, Tasarının genel olarak yaptığı düzenlemeye aykırıdır ve Tasarının geneli ile çelişkilidir. Çünkü Tasarıda genel olarak yetki yerel yönetimlere bırakılırken, bu maddede yeniden mülkî amirler yetkilendirilmektedir. İkinci olarak bu tür bir yetki çok geniş bir yetkidir. Bu yetkinin çok geniş kullanılması ve ruhsat verilmemesi halinde yapılacak bir şey yoktur. Bu düşünceler doğrultusunda Komisyonumuzda iki görüş ortaya çıkmıştır. Bunlardan birincisi, mülkî amirlerin buradaki yetkilerinin tümüyle kaldırılması ve bu tür yerlere ruhsat verilmesinin yerel yönetim organlarının yetkisine bırakılması gerektiği yönündedir. İkinci görüş, daha önce yapılan değişiklikler doğrultusunda, mülkî amirlere genel güvenlik ve asayiş yönünden bir inceleme yapma yetkisi verilmesi yönündedir. Bu ikinci görüş doğrultusunda hazırlanan bir önerge Komisyonumuzun oyçokluğu ile kabul edilmiş ve 8 inci madde önergede öngörülen değişiklikle birlikte kabul edilmiştir.

Raporumuz, Genel Kurula sunulmak üzere arz olunur.

Başkan	Sözcü	Üye
Tevfik Ziyaeddin Akbulut	Şükrü Önder	Ali Küçükaydın
Tekirdağ	Yalova	Adana
Üye	Üye	Üye
Reyhan Balandı	Şevket Orhan	Ali Yüksel Kavuştu
Afyon	Bursa	Çorum
Üye	Üye	Üye
Mehmet Soydan	Sıdıka Sarıbekir	Nusret Bayraktar
Hatay	İstanbul	İstanbul
	(8. maddeye muhalifim,
	karşı oy yazısı ektedir)
Üye	Üye	Üye
Hakkı Ülkü	Serpil Yıldız	Sinan Özkan
İzmir	İzmir	Kastamonu
(8. maddeye muhalifim,
karşı oy yazısı ektedir)
Üye	Üye	Üye
Ali Oksal	Selami Uzun	Şevket Arz
Mersin	Sivas	Trabzon
(8. maddeye muhalifim,		(8. maddeye muhalifim)
karşı oy yazısı ektedir)
	Üye
	Mehmet Kartal
	Van
	(8. maddeye muhalifim,
	karşı oy yazısı ektedir)

MUHALEFET ŞERHİMİZDİR

Tasarının tümüne bakıldığında hükümetin yeniden yapılanma programının bir parçası olduğu görülmektedir. Tasarı genel olarak kolluk kuvvetlerinde bulunan ruhsat verme yetkisini yerel yönetim birimlerine aktarmakta ve kolluk görevlilerinin kendi ana işlevlerine dönmelerini sağlamaya çalışmaktadır. Ancak Tasarının 8 inci maddesinde bu ana ilkeden sapıldığı ve Tasarının kendi içinde çelişki oluşturmak pahasına, mülkî idare amirlerinin yetkilendirildiği görülmektedir. Maddeye göre "Açık olarak alkollü içki, bira, şarap ve ispirto ile her çeşit ispirtolu içki satmak isteyenler, belediye veya il özel idaresinden ruhsat almaya mecburdurlar. Belediye veya il özel idaresi, ruhsat vermeden önce, mahallin en büyük mülkî amirinin olumlu görüşünü alır." Mülkî amirin "olumlu" görüş bildirmesi, özünde ruhsat verme işleminden başka bir şey değildir. Çünkü mülkî amirin görüşünün olumlu olmaması halinde ilgiliye ruhsat, yani izin verilmeyecektir. Dolayısıyla, Tasarının gerekçesinde belirtildiğinin aksine, çifte ruhsat alma zorunluluğu, bu tür yerler için halen devam etmektedir. Mülkî amir olumlu görüş bildirdikten, yani ruhsat verdikten sonradır ki yerel yönetim birimi ruhsat verecektir. Dolayısıyla Tasarıyla yapılan değişiklik, alınması zorunlu olan iki ruhsat zorunluluğunun tek ruhsata indirilmesi değildir; tek başvuruyla iki ruhsat alma zorunluluğunun getirilmiş olmasıdır. Diğer bir ifadeyle ruhsat sayısı değil, başvuru sayısı teke indirilmiştir.

Öte yandan mülkî amire bu tür bir yetki verilmiş olması, yetkinin geniş kullanılması halinde Kanunun amacına uygun olmayan sonuçların doğmasına neden olabilecektir.

Bu nedenle Tasarının 8 inci maddesine muhalifiz.

Hakkı Ülkü	Mehmet Kartal	Sıdıka Sarıbekir
İzmir	Van	İstanbul
	Ali Oksal
	Mersin

HÜKÜMETİN TEKLİF ETTİĞİ METİN

POLİS VAZİFE VE SELAHİYET KANUNU İLE BAZI KANUNLARDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASI HAKKINDA KANUN TASARISI

MADDE 1. - 4.7.1934 tarihli ve 2559 sayılı Polis Vazife ve Selahiyet Kanununun mülga 6 ncı maddesi aşağıdaki şekilde yeniden düzenlenmiştir.

“Madde 6. - Polisçe kati delil elde edilmesi halinde;

A) Faaliyetten geçici olarak men edilen ve süresinden önce açılan,

B) Açık ve kapalı bulunacağı saatlere uymayan,

C) 12 nci maddede belirtilen yasaklara uymadığı tespit edilen,

D) Kapatma cezasını gerektirenler hariç olmak üzere, işletmenin sahibinin veya sorumlusunun iştiraki, kusuru veya ihmaliyle suç işlenen,

E) Mevzuat hükümlerine aykırı olarak işletilen,

Umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinin işletmecilerine idarî para cezası verilir.

(A) ve (D) bentleri hükümlerine aykırı hareket eden umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinin işletmecilerine birmilyar lira, (B), (C) ve (E) bentleri hükümlerine aykırı hareket eden umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinin işletmecilerine beşyüzmilyon lira idarî para cezası verilir.

Bu maddede öngörülen idarî para cezaları, mahallin en büyük mülkî amiri tarafından verilir. Verilen idarî para cezalarına dair kararlar ilgililere 7201 sayılı Tebligat Kanunu hükümlerine göre tebliğ edilir. Bu cezalara karşı tebliğ tarihinden itibaren en geç yedi gün içinde yetkili idare mahkemesine itiraz edilebilir. İtiraz, idarece verilen cezanın yerine getirilmesini durdurmaz. İtiraz üzerine verilen karar kesindir. İtiraz, zaruret görülmeyen hâllerde evrak üzerinde inceleme yapılarak en kısa sürede sonuçlandırılır. İdarî para cezaları 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun hükümlerine göre tahsil olunur.

Bu maddede belirtilen aynı fiillerin bir yıl içinde tekrarı halinde, en son uygulanan para cezası bir kat artırılarak uygulanır.

Bir yıl içinde üç defa idarî para cezası verilen ve cezayı gerektiren yeni bir fiil işlenen umuma açık istirahat ve eğlence yerleri, mahallin en büyük mülkî amiri tarafından onbeş günü geçmemek üzere geçici süreyle faaliyetten men edilir.”

MADDE 2. - 2559 sayılı Kanunun 7 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 7. - Kişilerin tek tek veya toplu olarak eğlenmesi, dinlenmesi veya konaklaması için açılan otel, motel, pansiyon, kamping ve benzeri konaklama yerleri; gazino, pavyon, meyhane, bar, birahane, içkili lokanta, taverna ve benzeri içkili yerler; sinema, kahvehane ve kıraathane; kumar ve kazanç kastı olmamak şartıyla adı ne olursa olsun bilgi ve maharet artırıcı veya zeka geliştirici nitelikteki elektronik oyun alet ve makinelerinin, video ve televizyon oyunlarının içerisinde bulunduğu elektronik oyun yerleri; internet kafeler ve benzeri yerler umuma açık istirahat ve eğlence yeri sayılır.

Sabit veya seyyar olarak kullanılan kara, deniz, hava ve her çeşit taşıma araçlarında, birinci fıkrada belirtilen faaliyetlerin icrası durumunda, bu yerler de umuma açık istirahat ve eğlence yeri sayılır.

Umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinin ruhsatı, genel güvenlik ve asayiş yönünden mahallin en büyük mülkî amirinin olumlu görüşü alındıktan sonra belediye ve mücavir alan sınırları içinde belediyeler, bu alanların dışında il özel idareleri tarafından verilir.

İzin alınmadan açılan umuma açık istirahat ve eğlence yerleri, mahallin en büyük mülkî amirinin onayıyla kapatılır.

Umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinin faaliyet göstereceği alanları belirlemeye veya mevcut umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinin bu amaç için ayrılan yerlerde toplanmasına, belediye ve mücavir alan sınırları içinde belediyeler, bu alanlar dışında il özel idareleri yetkilidir.

Umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinin bulunacağı alanların tespiti ve bu yerlerin ruhsatlandırılmasında uygulanacak usul ve esaslar İçişleri Bakanlığı tarafından çıkarılacak bir yönetmelikle düzenlenir.”

MADDE 3. - 2559 sayılı Kanunun 8 inci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Madde 8. - Polisçe kati delil elde edilmesi halinde;

A) Kumar oynanan umumî ve umuma açık yerler ile her çeşit özel ve resmi kurum ve kuruluşlara ait lokaller,

B) Mevzuata aykırı bir şekilde uyuşturucu madde imal edilen, satılan, kullanılan, bulundurulan yerler,

C) Mevzuata aykırı faaliyet gösteren genelevler, birleşme yerleri ve fuhuş yapılan evler ve yerler,

D) Devletin ülkesi ve milletiyle bölünmez bütünlüğüne, Anayasal düzenine, genel güvenliğe ve genel ahlâka zararı dokunacak oyun oynatılan, temsil verilen, film veya video bant gösterilen yerler ile internet üzerinden yapılan yayınlara izin verilen yerler,

E) Derneklere, sendikalara, loca ve kulüplere, kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları ile benzeri kurum ve kuruluşlara ait ve yalnız üyelerinin yararlanması için açılan lokallerden, birden fazla denetim sonunda ve yazılı ihtara rağmen, iç yönetmeliğine aykırı faaliyet göstererek umuma açık yer durumuna geldiği tespit edilenler,

Mahallin en büyük mülkî amiri tarafından otuz günü geçmemek üzere geçici süreyle faaliyetten men edilir.

Bu maddede yazılı filler sebebiyle bir yıl içinde üç defa faaliyetten men edilen işyerlerinde, bu filler tekrar işlendiği takdirde, işyeri açma ve çalışma ruhsatları, mahallin en büyük mülkî amirinin bildirimi üzerine, belediye veya il özel idaresi tarafından beş iş günü içinde iptal edilir.”

MADDE 4. - 2559 sayılı Kanunun 12 nci maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan “8 inci” ibaresi “6 ncı” olarak değiştirilmiştir.

MADDE 5. - 14.6.1989 tarihli ve 3572 sayılı İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına Dair Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulüne Dair Kanunun 3 üncü maddesinin (a) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“a) Belediye hudutları ve mücavir alan dışında kalan işyerleri ve işletmelere il özel idareleri,”

MADDE 6. - 3572 sayılı Kanunun 6 ncı maddesine ikinci fıkradan sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir.

“2559 sayılı Polis Vazife ve Selahiyet Kanununun 7 nci maddesinde belirtilen umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinin işyeri açma ve çalışma ruhsatının bir örneği kolluk kuvvetlerine gönderilir. Umuma açık istirahat ve eğlence yerleri, genel güvenlik yönünden polis tarafından denetlenir.”

MADDE 7. - 26.6.1973 tarihli ve 1774 sayılı Kimlik Bildirme Kanununun 10 uncu maddesinin ikinci fıkrasında yer alan “bağlı olduğu kolluk örgütünün ve ilgili mahalli idarenin görüşü alınarak mahalli ve en büyük mülkiye amiri tarafından” ibaresi “bağlı olduğu kolluk kuvvetinin görüşü alınmak şartıyla belediye veya il özel idaresi tarafından” şeklinde değiştirilmiştir.

MADDE 8. - 8.6.1942 tarihli ve 4250 sayılı İspirto ve İspirtolu İçkiler İnhisarı Kanununun 19 uncu maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

“Açık olarak alkollü içki, bira, şarap ve ispirto ile her çeşit ispirtolu içki satmak isteyenler, belediye veya il özel idaresinden ruhsat almaya mecburdurlar. Belediye veya il özel idaresi ruhsat vermeden önce mahallin en büyük mülkî amirinin olumlu görüşünü alır.”

MADDE 9. - 3.4.1930 tarihli ve 1580 sayılı Belediye Kanununun 15 inci maddesinin ikinci fıkrasının (3) numaralı bendinin birinci paragrafında yer alan “inzibati sebeplere nazaran zabıtaca verilecek ruhsat üzerine” ibaresi madde metninden çıkarılmış, 2559 sayılı Polis Vazife ve Selahiyet Kanununun ek 8 inci maddesi ile 3572 sayılı İşyeri Açma ve Çalışma Ruhsatlarına Dair Kanun Hükmünde Kararnamenin Değiştirilerek Kabulüne Dair Kanunun 2 nci maddesinin (d) bendi yürürlükten kaldırılmıştır.

GEÇİCİ MADDE 1. - Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten önce mülkî amirliklerce verilen izinle faaliyette bulunan umuma açık istirahat ve eğlence yerlerine ait işlem dosyaları, bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren en geç üç ay içerisinde ilgili belediye veya il özel idaresine devredilir.

MADDE 10. - Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

MADDE 11. - Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.

İÇİŞLERİ KOMİSYONUNUN KABUL ETTİĞİ METİN

POLİS VAZİFE VE SELAHİYET KANUNU İLE BAZI KANUNLARDA DEĞİŞİKLİK YAPILMASI HAKKINDA KANUN TASARISI

MADDE 1. - Tasarının 1 inci maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

MADDE 2. - 2559 sayılı Kanunun 7 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Madde 7. - Kişilerin tek tek veya toplu olarak eğlenmesi, dinlenmesi veya konaklaması için açılan otel, motel, pansiyon, kamping ve benzeri konaklama yerleri; gazino, pavyon, meyhane, bar, birahane, içkili lokanta, taverna ve benzeri içkili yerler; sinema, kahvehane ve kıraathane; kumar ve kazanç kastı olmamak şartıyla adı ne olursa olsun bilgi ve maharet artırıcı veya zeka geliştirici nitelikteki elektronik oyun alet ve makinelerinin, video ve televizyon oyunlarının içerisinde bulunduğu elektronik oyun yerleri; internet kafeler ve benzeri yerler umuma açık istirahat ve eğlence yeri sayılır.

Sabit veya seyyar olarak kullanılan kara, deniz, hava ve her çeşit taşıma araçlarında, birinci fıkrada belirtilen faaliyetlerin icrası durumunda, bu yerler de umuma açık istirahat ve eğlence yeri sayılır.

Umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinin ruhsatı, genel güvenlik ve asayiş yönünden mahallin en büyük mülkî amirinin olumlu görüşü alındıktan sonra belediye ve mücavir alan sınırları içinde belediyeler, bu alanların dışında il özel idareleri tarafından verilir.

İzin alınmadan açılan umuma açık istirahat ve eğlence yerleri kapatılır.

Umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinin faaliyet göstereceği alanları belirlemeye veya mevcut umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinin bu amaç için ayrılan yerlerde toplanmasına, belediye ve mücavir alan sınırları içinde belediyeler, bu alanlar dışında il özel idareleri yetkilidir.

Umuma açık istirahat ve eğlence yerlerinin bulunacağı alanların tespiti ve bu yerlerin ruhsatlandırılmasında uygulanacak usul ve esaslar İçişleri Bakanlığı tarafından çıkarılacak bir yönetmelikle düzenlenir."

MADDE 3. - Tasarının 3 üncü maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

MADDE 4. - Tasarının 4 üncü maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

MADDE 5. - Tasarının 5 inci maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

MADDE 6. - Tasarının 6 ncı maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

MADDE 7. - Tasarının 7 nci maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

MADDE 8. - 8.6.1942 tarihli ve 4250 sayılı İspirto ve İspirtolu İçkiler İnhisarı Kanununun 19 uncu maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir.

"Açık olarak alkollü içki, bira, şarap ve ispirto ile her çeşit ispirtolu içki satmak isteyenler, belediye veya il özel idaresinden ruhsat almaya mecburdurlar. Belediye veya il özel idaresi, ruhsat vermeden önce, genel güvenlik ve asayiş yönünden, mahallin en büyük mülkî amirinin olumlu görüşünü alır."

MADDE 9. - Tasarının 9 uncu maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

GEÇİCİ MADDE 1. - Tasarının Geçici 1 inci maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

MADDE 10. - Tasarının 10 uncu maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

MADDE 11. - Tasarının 11 inci maddesi Komisyonumuzca aynen kabul edilmiştir.

Recep Tayyip Erdoğan
Başbakan
Dışişleri Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.	Devlet Bak. ve Başb. Yrd.
A. Gül	A. Şener	M. A. Şahin
Devlet Bakanı	Devlet Bakanı	Devlet Bakanı
B. Atalay	A. Babacan	M. Aydın
Devlet Bakanı	Devlet Bakanı	Adalet Bakanı
G. Akşit	K. Tüzmen	C. Çiçek
Millî Savunma Bakanı	İçişleri Bakanı	Maliye Bakanı
M. V. Gönül	A. Aksu	K. Unakıtan
Millî Eğitim Bakanı	Bayındırlık ve İskân Bakanı	Sağlık Bakanı
H. Çelik	Z. Ergezen	R. Akdağ
Ulaştırma Bakanı	Tarım ve Köyişleri Bakanı	Çalışma ve Sos. Güv. Bakanı
B. Yıldırım	S. Güçlü	M. Başesgioğlu
Sanayi ve Ticaret Bakanı	En. ve Tab. Kay. Bakanı	Kültür ve Turizm Bakanı
A. Coşkun	M. H. Güler	E. Mumcu
	Çevre ve Orman Bakanı
	O. Pepe