(1) Bu Kanun;

a) Genel bütçe kapsamındaki kamu idareleri, 10/12/2003 tarihli ve 5018 sayılı Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanununa ekli (II) sayılı cetvelde yer alan özel bütçeli idareler ve (IV) sayılı cetvelde yer alan sosyal güvenlik kurumları ile bunlara bağlı döner sermayeli kuruluşlar, kanunlarla kurulan fonlar ve kefalet sandıkları, özel kanunlarla kurulan kuruluş ve teşekküller ile hizmetlerini genel bütçenin transfer tertiplerinden yardım alarak yürüten kamu kurum ve kuruluşlarında,

b) Kamu iktisadî teşebbüsleri ve bağlı ortaklıkları (iştirakler hariç), 24/11/1994 tarihli ve 4046 sayılı Özelleştirme Uygulamaları Hakkında Kanun çerçevesinde özelleştirme kapsamında veya programında bulunanlardan sermayesinin % 50’sinden fazlası kamuya ait kuruluşlar ile 4/2/1924 tarihli ve 406 sayılı Telgraf ve Telefon Kanunu ile kurulmuş ve sermayesinin tamamı Hazineye ait kuruluşlarda,

c) İl özel idareleri, belediyeler, bunların kurdukları veya üye oldukları mahallî idare birlikleri ile müessese ve işletmelerinde (Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre kurulmuş olan şirketler hariç) ve belediyelerin bağlı kuruluşlarında,

2006 yılı içerisinde usûlüne uygun olarak vizesi yapılmış geçici iş pozisyonlarında toplam 6 ay veya daha fazla süreyle çalışmış olan geçici işçileri kapsar. 2005 veya 2006 yıllarında aynı şartlarda çalışıp da askerlik, doğum veya sağlık kurulu raporuyla belgelendirilen sağlık sorunları sebebiyle iş sözleşmeleri askıda kalanlar da bu fıkra kapsamında değerlendirilir.

(1) Kapsama dahil geçici işçilerden;

a) Bu Kanunun 1 inci maddesinin (a) bendinde belirtilen idarelerde fabrika, şantiye, atölye, çiftlik, arazi gibi işçi istihdamının zorunlu olduğu yerlerde işçiler eliyle gördürülmesi gereken işlerde fiilen çalışanlar sürekli işçi kadrolarına, bunların dışında kalan geçici işçiler ise istekleri hâlinde 14/7/1965 tarihli ve657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 4 üncü maddesinin (B) fıkrası hükümleri uyarınca sözleşmeli personel pozisyonlarına,

b) Bu Kanunun 1 inci maddesinin (b) bendinde belirtilen kurum ve kuruluşlarda çalıştırılanlar sürekli işçi kadrolarına,

c) Bu Kanunun 1 inci maddesinin (c) bendinde belirtilen kurum ve kuruluşlarda çalıştırılanlardan, 3/7/2005 tarihli ve 5393 sayılı Belediye Kanununun 49 uncu maddesinin üçüncü fıkrasında belirtilen görevlerde çalışmakta olup, bu görevlere ilişkin olarak norm kadro çerçevesinde ihdas edilmiş kadro unvanlarına atanabilmek için gerekli olan şartları taşıyanlar istekleri halinde aynı fıkra hükümlerine uygun olarak sözleşmeli personel statüsüne, norm kadro çerçevesinde ihdas edilmiş kadro unvanlarına atanabilmek için gerekli olan şartları taşımayanlar ile durumuna uygun boş kadro olmayanlar sürekli işçi kadrolarına,

geçirilir. (c) bendine göre aynı kadro unvanı esas alınarak sözleşmeli personel statüsüne geçirilmesi gerekenlerin sayısının boş kadro sayısından fazla olması hâlinde; sözleşmeli personel statüsüne geçirilecekler, geçici işçi statüsünde çalışanların kıdemleri, eğitim durumları, ihtisas alanları ve hizmet ihtiyaçları birlikte değerlendirilerek il genel meclisleri, belediye meclisleri veya bağlı idare yönetim kurulu ile birlik meclisleri tarafından tespit olunur.

(2) Bu Kanunun 1 inci maddesi kapsamındaki idare, kurum ve kuruluşlarda çalışan geçici işçilerden bu Kanunun yayımı tarihi itibarıyla; bağlı bulundukları sosyal güvenlik kurumundan yaşlılık veya emeklilik aylığı bağlanmasına hak kazanmış olanlardan bu tarih itibarıyla kadınlarda 56, erkeklerde 58 yaşını doldurmuş olanlar, sürekli işçi kadrolarına veya sözleşmeli personel statüsüne geçirilmezler, bunların iş sözleşmeleri tüm yasal hakları ödenmek suretiyle sona erdirilir.

(3) İlgili idare, kurum ve kuruluşlarca yapılan tespitler sonucunda, sözleşmeli personel statüsüne geçirilmeleri öngörülen geçici işçilere ilgili idare, kurum ve kuruluşların kararları tebliğ edilir. Tebliğ yapılan geçici işçi, sözleşmeli statüye geçirilmeye veya mevcut statüsünde çalışmaya devam etmesine ilişkin tercihini tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içerisinde yazılı olarak ilgili idare, kurum veya kuruluşa bildirir. Söz konusu süre içerisinde tercihini bildirmeyen geçici işçiler için ilgili idare, kurum ve kuruluşların kararları uygulanır.

(4) Bu Kanunun yayımı tarihinden itibaren, bu Kanunun 1 inci maddesinin; (a) ve (b) bentlerinde yer alan idare, kurum ve kuruluşlar için en geç 90 gün, (c) bendinde yer alan idareler için 120 gün içerisinde; sürekli işçi kadrolarına veya sözleşmeli personel statüsüne geçirileceklerin yaptıkları iş ve bulundukları pozisyon, bu kurumdaki toplam çalışma süreleri, sosyal güvenlik kurumlarına tâbi toplam çalışma süreleri, doğum tarihleri, öğrenim durumları ile çalıştıkları son yıldaki fiilî çalışma süreleri ve geçirilmeleri önerilen kadro veya pozisyon unvanlarına ilişkin teklifleri; 1 inci maddenin (a) bendinde belirtilen idarelerce Devlet Personel Başkanlığı ve Maliye Bakanlığına, (b) bendinde belirtilen kuruluşlarca Hazine Müsteşarlığı (özelleştirme programına alınanlar için Özelleştirme İdaresi Başkanlığına) ve Devlet Personel Başkanlığına, (c) bendinde belirtilen kurumlarca İçişleri Bakanlığı ve Maliye Bakanlığına gönderilir.

(5) İlgili idare, kurum ve kuruluşlarca sürekli işçi kadrolarına veya sözleşmeli personel statüsüne geçirilmesi teklif edilen geçici işçiler; bu Kanunun 1 inci maddesinin (a) bendi kapsamındaki idarelerde Devlet Personel Başkanlığının görüşü üzerine Maliye Bakanlığının izni ile sürekli işçi kadrolarına veya sözleşmeli personel statüsüne, (b) bendi kapsamındaki kuruluşlarda Hazine Müsteşarlığının (özelleştirme programına alınanlar için Özelleştirme İdaresi Başkanlığının) görüşü üzerine Devlet Personel Başkanlığının izni ile sürekli işçi kadrolarına, (c) bendi kapsamındaki kurum ve kuruluşlarda ise İçişleri Bakanlığı ve Maliye Bakanlığının müşterek izni ile sözleşmeli personel statüsüne veya sürekli işçi kadrolarına geçirilir.

(6) Sürekli işçi kadrolarına veya sözleşmeli personel statüsüne geçirilecek geçici işçiler için öncelikli olarak ilgili idare, kurum ve kuruluşların geçici iş pozisyon vizelerinde belirtilen teşkilâtlarının mevcut boş sürekli işçi kadroları veya sözleşmeli personel pozisyonları ile sözleşmeli personel çalıştırılmasına esas alınan norm kadrolardan boş olanlar kullanılır. Sürekli işçi kadrolarının veya pozisyonlarının yeterli olmaması hâlinde, ilgili mevzuat hükümleri çerçevesinde bu teşkilâtlar için sürekli işçi kadroları veya sözleşmeli personel pozisyonları vize edilir. Beşinci fıkra uyarınca yapılan geçiş işlemi sebebiyle 1 inci maddenin (c) bendinde yer alan kurum ve kuruluşlardaki sürekli işçi sayısının, norm kadrosunda yer alan sürekli işçi kadro sayısını aşması hâlinde, aşan sayı kadar sürekli işçi kadro sayısı ilgili kurumun norm kadro sayısına ilave edilmiş sayılır. Ancak, bu kurum ve kuruluşlardaki sürekli işçi sayısı, 3/4/2006 tarihli ve 2006/10265 sayılı Bakanlar Kurulu Kararı ile yürürlüğe konulan İl Özel İdareleri Norm Kadro İlke ve Standartlarına İlişkin Esaslar ile İçişleri Bakanlığınca yürürlüğe konulan Belediye ve Bağlı Kuruluşları ile Mahalli İdare Birlikleri Norm Kadro İlke ve Standartlarına Dair Yönetmelikte belirlenen sayının altına düşünceye kadar boşalan sürekli işçi kadroları iptal edilmiş sayılır.

(7) Sürekli işçi kadrosuna geçirilenlerin, ilgili idare, kurum ve kuruluşlarca Türkiye İş Kurumuna tescillerinin yaptırılması zorunludur. Tescili yapılacak işçilerin, ilgili idare, kurum ve kuruluşlarda 2006 yılı içerisinde toplam 6 ay ve daha fazla sürelerle vizeli geçici iş pozisyonlarında işçi olarak çalıştığının belgelenmesini sağlamak üzere, 17/7/1964 tarihli ve 506 sayılı Sosyal Sigortalar Kanununun 79 uncu maddesi uyarınca Sosyal Sigortalar Kurumuna bildirilen Aylık Prim ve Hizmet Belgelerinin resmî onaylı örneklerinin ibraz edilmesi zorunludur. Türkiye İş Kurumu tarafından tescili yapılmayanlar sürekli işçi kadrosuna geçirilmiş sayılmazlar. Bu fıkra uyarınca yapılacak işlemler için Türkiye İş Kurumuna herhangi bir masraf karşılığı ödenmez.

(8) Geçici işçilerin sürekli işçi kadrolarına veya sözleşmeli personel statüsüne geçiş işlemleri bu Kanunun yayımı tarihinden itibaren altı ay içerisinde tamamlanır.

(9) Bu Kanunun yayımı tarihi itibarıyla boş olan geçici iş pozisyonları ile sürekli işçi kadrolarına veya sözleşmeli personel statüsüne yapılan geçişler nedeniyle boşalacak geçici iş pozisyonları başka bir işleme gerek kalmaksızın iptal edilmiş sayılır.

(10) Sözleşmeli personel statüsüne geçirilenlere iş mevzuatına göre herhangi bir tazminat ödenmez. Bu personelin önceden kıdem tazminatı ödenmiş süreleri hariç, kıdem tazminatına esas olan toplam hizmet süreleri,657 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin (B) fıkrasında belirtilen iş sonu tazminatına hak kazanmada ve hesabında dikkate alınır.

(11) Birinci fıkra hükümlerine göre geçici iş pozisyonlarından sürekli işçi kadrolarına geçirilmiş olmalarından dolayı, bu işçilerin mevcut ücret düzeylerinde ve diğer malî ve sosyal haklarında artış yapılamaz ve ücret skalaları değiştirilemez. Bu işçilere sadece 2007 yılı ve sonraki yıllardaki toplu iş sözleşmeleri ile belirlenecek genel ücret artışları uygulanır.

(12) Bu Kanun uyarınca belediyelerde geçici iş pozisyonlarında çalışan geçici işçilerin sürekli işçi kadrolarına ya da sözleşmeli personel statüsüne geçirilmelerinden dolayı personel giderlerinde meydana gelecek artış nedeniyle, 5393 sayılı Belediye Kanununun 49 uncu maddesinin sekizinci fıkrasında öngörülen müeyyideler uygulanmaz.

(1) Bu Kanunun yayımı tarihinden itibaren 1 inci madde kapsamındaki idare, kurum ve kuruluşlarda geçici iş pozisyonlarında işçi çalıştırılamaz.

(2) Ancak mevsimlik ve kampanya işleri ile orman yangınıyla mücadele hizmetlerinde bir malî yılda 6 aydan az olmak üzere vize edilecek geçici iş pozisyonlarında işçi çalıştırılabilir. Bu şekilde çalıştırılacak işçiler için her malî yılda;

a) 1 inci maddenin (a) bendinde belirtilen idarelerce, Maliye Bakanlığından,

b) 1 inci maddenin (b) bendinde belirtilen kuruluşlarca, Hazine Müsteşarlığının (özelleştirme programına alınanlar için Özelleştirme İdaresi Başkanlığının) onayı üzerine Devlet Personel Başkanlığından,

c) Belediyeler ile bunların müessese ve işletmelerinde (Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre kurulmuş olan şirketler hariç) ve mahallî idare birliklerinde, Belediye ve Bağlı Kuruluşları ile Mahalli İdare Birlikleri Norm Kadro İlke ve Standartlarına Dair Yönetmeliğin 24 üncü maddesi çerçevesinde yetkili meclislerinden,

geçici iş pozisyon vizesi alınması zorunludur. Söz konusu vize işlemi yapılmaksızın geçici işçi çalıştırılamaz ve herhangi bir ödeme yapılamaz. İl özel idareleri ile bunların müessese ve işletmelerinde (Türk Ticaret Kanunu hükümlerine göre kurulmuş olan şirketler hariç) bu fıkra hükümlerine göre geçici işçi çalıştırılabilmesine ilişkin usûl ve esaslar İçişleri Bakanlığı tarafından belirlenir.

(3) (Ek: 20/11/2017-KHK-696/106 md.; Aynen kabul: 1/2/2018-7079/99 md., Değişik: 30/3/2023-7447/13 md.) İkinci fıkranın (a) ve (b) bentleri kapsamında vize edilen geçici iş pozisyonlarında çalışanların çalışma süreleri, aynı vize dönemi içinde 11 ay 29 güne kadar uzatılabilir. Bu sürenin belirlenmesinde idare, kurum ve kuruluşun bağlı veya ilgili olduğu bakanlık yetkilidir.

(1) (14/7/1965 tarihli ve 657 sa­yı­lı Devlet Memurları Ka­nu­nu ile ilgili olup yerine işlenmiştir.)

(2) (25/6/2001 ta­rih­li ve 4688 sa­yı­lı Ka­mu Gö­rev­li­le­ri Sen­di­ka­la­rı Ka­nu­nu­ ile ilgili olup yerine işlenmiştir.)

(3) (22/1/1990 ta­rih­li ve 399 sa­yı­lı Ka­mu İk­ti­sa­di Te­şeb­büs­le­ri Per­so­nel Re­ji­mi­nin Dü­zen­len­me­si ve 233 Sa­yı­lı Ka­nun Hük­mün­de Ka­rar­na­me­nin Ba­zı Mad­de­le­ri­nin Yü­rür­lük­ten Kal­dı­rıl­ma­sı­na Da­ir Ka­nun Hük­mün­de Ka­rar­na­me ile ilgili olup yerine işlenmiştir.)

(1) Kamu kurum ve kuruluşlarında sürekli işçi kadrosunda çalışan işçilere; bakmaya mecbur olduğu veya işçi refakat etmediği takdirde hayatı tehlikeye girecek ana, baba, eş ve çocukları ile kardeşlerinden birinin ağır kaza geçirmesi veya önemli bir hastalığa tutulmuş olması hallerinde, bu hallerin raporla belgelendirilmesi şartıyla, istekleri üzerine en çok altı aya kadar ücretsiz izin verilebilir. Aynı şartlarla bu süre bir katına kadar uzatılabilir.

(2) İşçilere, 10 hizmet yılını tamamlamış olmaları ve istekleri halinde işçilik süreleri boyunca ve bir defada kullanılmak üzere altı aya kadar ücretsiz izin verilebilir.

(3) Yetiştirilmek üzere (burslu veya kendi imkânlarıyla gidenler dâhil) yurt dışına Devlet tarafından gönderilen öğrenci ve memurlarla, yurt içine ve yurt dışına sürekli görevle atanan memurların işçi olan eşlerine işçilik süresince her defasında bir yıldan az olmamak üzere en çok sekiz yıla kadar ücretsiz izin verilebilir. Ücretsiz izin süresinin bitiminden önce mazeretini gerektiren sebebin kalkması halinde, işçi derhal görevine dönmek zorundadır. Mazeret sebebinin kalkması halinde veya ücretsiz izin süresinin bitiminden itibaren 10 gün içinde görevine dönmeyenler, işçilikten istifa etmiş sayılır.

(4) Bu maddenin uygulanmasına ilişkin usul ve esaslar Maliye Bakanlığı ile Devlet Personel Başkanlığınca müştereken belirlenir.

(1) Kamu kurum ve kuruluşlarında sürekli işçi kadrosunda görev yapan ve ilgili mevzuatına göre alınan sağlık kurulu raporunda en az yüzde kırk oranında engelli olduğu belirtilen işçiler ile ağır engelli raporlu eşi veya bakmakla yükümlü olduğu birinci derece kan hısımları bulunan işçiler, engellilik durumundan kaynaklanan gerekçelere dayalı olarak kurum içinde yer değiştirme talebinde bulunabilir.

(2) Bu kapsamdaki talepler kamu kurum ve kuruluşlarının kadro imkânları ve teşkilat yapıları dikkate alınarak karşılanır.

(3) İşçinin kendisinin veya birlikte yaşadığı eşi ve bakmakla yükümlü olduğu çocuklarının engellilik durumunun tedavisi sebebiyle kurum içinde yer değişikliği talep etmesi hâlinde, yer değiştirme suretiyle atama yapılacak yerin, işçinin ve bu fıkra kapsamındaki yakınlarının engellilik durumuna uygun olması esastır.

(4) Engellilik durumu devam ettiği sürece kurum ve kuruluşlarca isteği dışında işçinin görev yeri değiştirilmez. Engellilik durumu ortadan kalkan işçiler hakkında genel hükümler çerçevesinde işlem yapılır.

(1) 1 inci maddenin (a) ve (b) bentlerinde belirtilen idare, kurum ve kuruluşlar tarafından çalıştırılan geçici işçiler; çalıştırıldıkları işyerlerinde geçirdiği hizmet süresi esas alınarak, bu işyerlerinde boş olan sürekli işçi kadrolarına geçirilir. Bu madde kapsamında geçici işçilerin geçişinin yapılabileceği sürekli işçi kadroları için aranan nitelikler ve boş kadro sayısı, en az bir ay önceden işyerinde ilan edilmek suretiyle duyurulur. Bu maddenin uygulanmasında ortaya çıkacak tereddütleri gidermeye idare, kurum ve kuruluşların bağlı veya ilgili olduğu bakanlık yetkilidir.

(1) Bu Ka­nu­nun 1 in­ci mad­de­sin­de be­lir­ti­len şart­la­rı ta­şı­ma­dık­la­rı için sü­rek­li iş­çi kad­ro­la­rı­na ve­ya söz­leş­me­li per­so­nel sta­tü­sü­ne ge­çi­şi ya­pı­la­ma­yan ve bu Ka­nu­nun 3 ün­cü mad­de­si kap­sa­mı­na gir­me­yen ge­çi­ci iş­çi­ler, il­gi­li ida­re, ku­rum ve ku­ru­luş­lar­ca bir ma­lî yıl­da 6 ay­dan az ol­mak üze­re ve bu Ka­nu­nun 3 ün­cü mad­de­sinde belirtilen usûle göre vi­ze­si ya­pı­la­cak ge­çi­ci iş po­zis­yon­la­rın­da ça­lış­tı­rıl­ma­ya de­vam olu­na­bi­lir.

(2) Söz­leş­me­li per­so­nel sta­tü­sü­ne geç­me­yi ka­bul et­me­yen­ler, 2006 yı­lın­da­ki ça­lış­ma sü­re­le­ri­ni aş­ma­mak kay­dıy­la bu Ka­nu­nun 3 ün­cü mad­de­sinde belirtilen usûle göre vi­ze­si ya­pı­la­cak ge­çi­ci iş po­zis­yon­la­rın­da is­tih­dam edil­me­ye de­vam olu­nur­lar.

(3) (Mülga: 30/3/2023-7447/13 md.)

(4) Bu mad­de kap­sa­mın­da­ki ge­çi­ci iş­çi­ler için vi­ze edi­len ge­çi­ci iş po­zis­yon­la­rı­nın her­han­gi bir ne­den­le bo­şal­ma­sı hâlin­de bu po­zis­yon­lar ip­tal edil­miş sa­yı­lır.

1) 28/5/1986 ta­rih­li ve 3291 sa­yı­lı 1211 Sa­yı­lı Tür­ki­ye Cum­hu­ri­yet Mer­kez Ban­ka­sı Ka­nu­nu, 3182 Sa­yı­lı Ban­ka­lar Ka­nu­nu, 2983 Sa­yı­lı Ta­sar­ruf­la­rın Teş­vi­ki ve Ka­mu Ya­tı­rım­la­rı­nın Hız­lan­dı­rıl­ma­sı Hak­kın­da Ka­nun, 2985 Sa­yı­lı Top­lu Ko­nut Ka­nu­nu, 7/11/1985 Ta­rih­li ve 3238 Sa­yı­lı Ka­nun, 2499 Sa­yı­lı Ser­ma­ye Pi­ya­sa­sı Ka­nu­nun­da De­ği­şik­lik Ya­pıl­ma­sı ve 1177 Sa­yı­lı Tü­tün ve Tü­tün Te­ke­li Ka­nu­nu­nun Ba­zı Mad­de­le­ri­nin Yü­rür­lük­ten Kal­dı­rıl­ma­sı ve Ka­mu İk­ti­sa­di Te­şeb­büs­le­ri­nin Özel­leş­ti­ril­me­si Hak­kın­da Ka­nun ile 4046 sa­yı­lı Ka­nun ge­re­ğin­ce Özel­leş­tir­me İda­re­si Baş­kan­lı­ğı­na bağ­lı ku­ru­luş­la­ra (iş­ti­rak­ler ha­riç) yö­ne­lik 1/1/1992 ilâ 20/10/2004 ta­rih­le­ri ara­sın­da ger­çek­leş­ti­ri­len özel­leş­tir­me uy­gu­la­ma­la­rı ne­ti­ce­sin­de İş Ka­nu­nu hü­küm­le­ri­ne tâbi da­imî ve­ya ge­çi­ci iş­çi­ler­den (kap­sam dı­şı per­so­nel ha­riç), 20/10/2004 ta­rih­li Resmî Ga­ze­te­de ya­yım­la­nan, 3/5/2004 ta­rih­li ve 2004/7898 sa­yı­lı Ba­kan­lar Ku­ru­lu Ka­ra­rı eki Esas­la­rın 1 in­ci mad­de­sin­de be­lir­til­di­ği şe­kil­de iş söz­leş­me­si, 1/1/1992 ilâ bu Ka­nu­nun ya­yı­mı ta­ri­hi­ni iz­le­yen otuz gün içe­ri­sin­de  ka­mu ve­ya özel sek­tör ta­ra­fın­dan fes­he­di­len­ler, mü­ra­ca­at ta­ri­hi iti­ba­rıy­la her­han­gi bir sos­yal gü­ven­lik ku­ru­mun­dan emek­li­lik ve­ya yaş­lı­lık ay­lı­ğı al­ma­ya hak ka­zan­ma­dık­la­rı tak­dir­de Özel­leş­tir­me İda­re­si Baş­kan­lı­ğın­ca is­te­ni­le­cek bel­ge­le­ri bu Ka­nu­nun ya­yı­mı ta­ri­hin­den iti­ba­ren alt­mış gün içe­ri­sin­de Özel­leş­tir­me İda­re­si Baş­kan­lı­ğı­na tes­lim et­me­le­ri hâlin­de anı­lan Esas­lar­da be­lir­ti­len hü­küm­ler çer­çe­ve­sin­de is­tih­dam edi­lir­ler.

(1) Mes­le­ğe özel ya­rış­ma sı­na­vı ile gi­ren ve be­lir­li sü­re­li mes­lek içi eği­tim­den son­ra özel bir ye­ter­lik sı­na­vı so­nu­cu mü­fet­tiş­li­ğe ata­na­rak 399 sa­yı­lı Ka­nun Hük­mün­de Ka­rar­na­me eki (1) sa­yı­lı cet­vel­de yer alan mü­fet­tiş ve­ya baş­mü­fet­tiş un­van­lı kad­ro­lar­da gö­rev ya­pan ve­ya yap­mış olan­lar­dan, 4046 sa­yı­lı Ka­nun hü­küm­le­ri uya­rın­ca ya­pı­lan na­kil iş­lem­le­ri se­be­biy­le 21/7/2005 ta­ri­hin­den ön­ce söz ko­nu­su kad­ro­la­ra atan­ma­mış ve ha­len nak­le­dil­dik­le­ri kad­ro­lar­da ça­lı­şan­lar, is­tek­le­ri ha­lin­de, 30 gün için­de ça­lış­mak­ta ol­duk­la­rı ku­rum ara­cı­lı­ğıy­la 4046 sa­yı­lı Ka­nu­nun 22 nci mad­de­si uya­rın­ca mü­fet­tiş kad­ro­la­rı­na atan­mak üze­re Dev­let Per­so­nel Baş­kan­lı­ğı­na bil­di­ri­lir. Bu şe­kil­de ye­ni

bir kad­ro­ya ata­nan­lar­dan, hak­la­rın­da şah­sa bağ­lı hak ve/ve­ya fark taz­mi­na­tı uy­gu­la­ma­sı de­vam eden per­so­ne­lin 4046 sa­yı­lı Ka­nu­nun 22 nci mad­de­si­nin al­tın­cı fık­ra­sın­da­ki hak­la­rı de­vam eder. An­cak, bu mad­de uya­rın­ca ya­pı­lan ata­ma­lar il­gi­li­le­rin şah­sa bağ­lı hak­la­rı­nın ve fark taz­mi­na­tı­nın tes­pi­ti­ne esas ön­ce­ki kad­ro ve po­zis­yon­la­rı­nın üc­ret­le­ri­nin ar­tı­rıl­ma­sı ve­ya şah­sa bağ­lı hak­tan ya­rar­lan­ma sü­re­si­nin ye­ni­den baş­la­ma­sı so­nu­cu­nu do­ğur­maz.

(1) Bu Ka­nu­nun uy­gu­lan­ma­sın­da, 26/12/2006 ta­rih­li ve 5565 sa­yı­lı 2007 Yı­lı Mer­ke­zî Yö­ne­tim Büt­çe Ka­nu­nu­nun 24 ve 25 in­ci mad­de­le­rin­de­ki kı­sıt­la­ma­lar uy­gu­lan­maz.

(1) Bu Kanun yayımı tarihinde yürürlüğe girer.

(1) Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür.