|
Kanun Özürlüler ve Bazı Kanun ve Kanun
Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun Kanun
No. 5378 Kabul
Tarihi : 1.7.2005 BİRİNCİ
BÖLÜM Amaç,
Kapsam, Tanımlar ve Genel Esaslar Amaç MADDE
1. — Bu Kanunun amacı; özürlülüğün önlenmesi, özürlülerin
sağlık, eğitim, rehabilitasyon, istihdam, bakım ve sosyal güvenliğine ilişkin
sorunlarının çözümü ile her bakımdan gelişmelerini ve önlerindeki engelleri
kaldırmayı sağlayacak tedbirleri alarak topluma katılımlarını sağlamak ve bu
hizmetlerin koordinasyonu için gerekli düzenlemeleri yapmaktır. Kapsam MADDE
2. — Bu Kanun özürlüleri, ailelerini, özürlülere yönelik
hizmet veren kurum ve kuruluşlar ile diğer ilgilileri kapsar. Tanımlar MADDE
3. — Bu Kanunun uygulanmasında; a) Özürlü: Doğuştan veya sonradan
herhangi bir nedenle bedensel, zihinsel, ruhsal, duyusal ve sosyal
yeteneklerini çeşitli derecelerde kaybetmesi nedeniyle toplumsal yaşama uyum
sağlama ve günlük gereksinimlerini karşılama güçlükleri olan ve korunma,
bakım, rehabilitasyon, danışmanlık ve destek hizmetlerine ihtiyaç duyan
kişiyi, b) Özürlülük ölçütü: Uluslararası
temel ölçütler esas alınarak hazırlanan ve gerek duyuldukça revize edilen
ölçütleri, c) Hafif özürlü: Özürlülük
ölçütüne göre, hafif özürlü olarak tanımlanan kişiyi, d) Ağır özürlü: Özürlülük
ölçütüne göre, ağır özürlü olarak tanımlanan kişiyi, e) Bakıma muhtaç özürlü:
Özürlülük sınıflandırmasına göre resmi sağlık kurulu raporu ile ağır özürlü
olduğu belgelendirilenlerden, günlük hayatın alışılmış, tekrar eden
gereklerini önemli ölçüde yerine getirememesi nedeniyle hayatını başkasının
yardımı ve bakımı olmadan devam ettiremeyecek derecede düşkün olan kişileri, f) Korumalı işyeri: Normal işgücü
piyasasına kazandırılmaları güç olan özürlüler için meslekî rehabilitasyon ve
istihdam oluşturmak amacıyla Devlet tarafından teknik ve malî yönden
desteklendiği ve çalışma ortamının özel olarak düzenlendiği işyerini, g) Korumalı işyeri statüsü:
Çalışanlarının yönetmelikle belirlenen oranını özürlülerin oluşturduğu veya
özürlülere yönelik çalışmaları ile korumalı işyerine sağlanan teknik ve malî
destek sağlanma şartlarını taşımayı, h) Rehabilitasyon: Doğuştan veya
sonradan herhangi bir nedenle oluşan özrü ortadan kaldırmak veya özürlülüğün
etkilerini mümkün olan en az düzeye indirmek, özürlüye yeniden fiziksel,
zihinsel, psikolojik, ruhsal, sosyal, meslekî ve ekonomik yararlılık
alanlarında başarabileceği en üst düzeyde yetenekler kazandırarak; evinde,
işinde ve sosyal yaşamında kendine ve topluma yeterli olabilmesi ve özürlünün
toplum ile bütünleşmesi, ayrımcılığa karşı tüm tedbirlerin alınması
amacıyla verilen koruyucu, tıbbî, meslekî, eğitsel, rekreasyonal
ve psiko-sosyal hizmetler bütününü, i) Sınıflandırma: Önemli bir
sağlık öğesi olarak insan vücudunun fonksiyonu ve yetersizliğinin tanımı
konusunda ortak ve standart bir dil ve çerçeve geliştirme çalışmasını, İfade eder. Genel
esaslar MADDE
4. — Bu Kanun kapsamında bulunan hizmetlerin yerine
getirilmesinde aşağıdaki esaslara uyulur: a) Devlet, insan onur ve
haysiyetinin dokunulmazlığı temelinde, özürlülerin ve özürlülüğün her tür
istismarına karşı sosyal politikalar geliştirir. Özürlüler aleyhine
ayrımcılık yapılamaz; ayrımcılıkla mücadele özürlülere yönelik politikaların temel
esasıdır. b) Özürlülere yönelik olarak
alınacak kararlarda ve verilecek hizmetlerde özürlülerin, ailelerinin ve
gönüllü kuruluşların katılımı sağlanır. c) Özürlülere yönelik hizmetlerin
sunumunda aile bütünlüğünün korunması esastır. d) Kurum ve kuruluşlarca
özürlülere yönelik mevzuat düzenlemelerinde Özürlüler İdaresi Başkanlığının
görüşünün alınması zorunludur. İKİNCİ
BÖLÜM Sınıflandırma,
Bakım, Rehabilitasyon, İstihdam, Eğitim, İş
ve Meslek Analizi Sınıflandırma MADDE
5. — Özürlülerle ilgili derecelendirmeler,
sınıflandırmalar, tanılamalar uluslararası özürlülük sınıflandırması temel
alınarak hazırlanan özürlülük ölçütüne göre yapılır. Özürlülük ölçütünün
tespiti ve uygulama esasları, Maliye Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı, Çalışma ve
Sosyal Güvenlik Bakanlığı ve Milli Eğitim Bakanlığı ile Özürlüler İdaresi
Başkanlığınca müştereken çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. Bakım MADDE
6. — Özürlü kişilerin yaşamlarını öncelikle bulundukları
ortamda sağlık, huzur ve güven içinde sürdürmesi, toplum içinde kendi
kendilerini idare edebilecek ve üretken hâle gelebilecek şekilde bakım ve
rehabilitasyonlarının yapılması, bunlardan ihtiyacı olanların geçici veya
sürekli bakım altına alınması veya bunlara evde bakım hizmeti sunulması
esastır. Ruhsatlandırma MADDE
7. — Özürlülere yönelik bakım hizmetlerini, Sosyal
Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğünden ruhsat alan gerçek ve
tüzel kişiler ile kamu kurum ve kuruluşları verebilir. Hizmet
sunumu MADDE
8. — Bakım hizmetlerinin sunumunda kişinin biyolojik,
fiziksel, psikolojik ve sosyal ihtiyaçları da dikkate alınır. Bakım
hizmetlerinin standardizasyonu, geliştirilmesi ve yaygınlaştırılması için
Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü koordinasyonunda
çalışmalar yürütülür. Bakım hizmetleri ile bakımın
nitelikli temini sağlanır. Bakım
çeşitleri MADDE
9. — Bakım hizmetleri, evde bakım veya kurum bakımı
modelleriyle sunulabilir. Öncelikle kişinin sosyal ve fiziksel çevresinden
ayrılmaksızın hizmetin sunulması esas alınır. Rehabilitasyon MADDE
10. — Rehabilitasyon hizmetleri toplumsal hayata katılım ve
eşitlik temelinde özürlülerin bireysel ve toplumsal ihtiyaçlarını karşılamaya
yönelik olarak verilir. Rehabilitasyon kararının alınması, plânlanması,
yürütülmesi, sonlandırılması dâhil her aşamasında özürlü ve ailesinin aktif
ve etkili katılımı esastır. Rehabilitasyonun her alanında
ihtiyaç duyulan personelin yetiştirilmesine yönelik eğitim programları
geliştirilir ve bu personelin istihdamı için gerekli önlemler alınır. Erken
tanı ve koruyucu hizmetler MADDE
11. — Yeni doğan, erken çocukluk ve çocukluğun her dönemi
fiziksel, işitsel, duyusal, sosyal, ruhsal ve zihinsel gelişimlerinin
izlenmesi, genetik geçişli ve özürlülüğe neden
olabilecek hastalıkların erken teşhis edilmesinin sağlanması, özürlülüğün
önlenmesi, var olan özrün şiddetinin olabilecek en düşük seviyeye çekilmesi
ve ilerlemesinin durdurulmasına ilişkin çalışmalar Sağlık Bakanlığınca
planlanır ve yürütülür. İş
ve meslek analizi MADDE
12. — Özür türlerini dikkate alan iş ve meslek analizleri,
Özürlüler İdaresi Başkanlığının koordinatörlüğünde Millî Eğitim Bakanlığı ve
Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı tarafından yapılır. Bu analizlerin
ışığında, özürlülerin durumlarına uygun meslekî rehabilitasyon ve eğitim
programları, anılan kurumlarca geliştirilir. Meslekî
rehabilitasyon MADDE
13. — Özürlülerin yeteneklerine göre mesleğini seçme ve bu
alanda eğitim alma hakkı kısıtlanamaz. Özürlülerin yetenekleri
doğrultusunda yapabilecekleri bir işte eğitilmesi, meslek kazandırılması,
verimli kılınarak ekonomik ve sosyal refahının sağlanması amacıyla meslekî
rehabilitasyon hizmetlerinden yararlanmasının sağlanması esastır. Gerçek veya tüzel kişilerce
açılacak olan özel meslekî rehabilitasyon merkezleri, yetenek geliştirme
merkezleri ve korumalı işyerlerinin değişik tipleri ile özel işyerlerinde
bireylerin bireysel gelişimleri ve yeteneklerine uygun iş veya becerilerini
geliştirici tedbirler alınır. Bu alandaki hizmetler ihtiyaçlara göre iş ve
meslek analizi yapılarak hizmet satın alınması suretiyle temin edilebilir.
Buna ilişkin usûl ve esaslar, Milli Eğitim Bakanlığı, Çalışma ve Sosyal
Güvenlik Bakanlığı ve Özürlüler İdaresi Başkanlığınca müştereken çıkarılacak
yönetmelikle belirlenir. Sosyal ve mesleki rehabilitasyon
hizmetleri belediyeler tarafından da verilir. Belediyeler bu hizmetlerin
sunumu sırasında gerekli gördüğü hallerde, halk eğitim ve çıraklık eğitim
merkezleri ile işbirliği yapar. Özürlünün rehabilitasyon talebinin
karşılanamaması halinde özürlü, hizmeti en yakın merkezden alır ve ilgili
belediye her yıl bütçe talimatında belirlenen miktarı hizmetin satın alındığı
merkeze öder. İstihdam MADDE
14. — İşe alımda; iş seçiminden, başvuru formları, seçim
süreci, teknik değerlendirme, önerilen çalışma süreleri ve şartlarına kadar
olan safhaların hiçbirinde özürlülerin aleyhine ayrımcı uygulamalarda
bulunulamaz. Çalışan özürlülerin aleyhinde
sonuç doğuracak şekilde, özrüyle ilgili olarak diğer kişilerden farklı
muamelede bulunulamaz. Çalışan veya iş başvurusunda
bulunan özürlülerin karşılaşabileceği engel ve güçlükleri azaltmaya veya
ortadan kaldırmaya yönelik istihdam süreçlerindeki önlemlerin alınması ve
işyerinde fiziksel düzenlemelerin bu konuda görev, yetki ve sorumluluğu
bulunan kurum ve kuruluşlar ile işyerleri tarafından yapılması zorunludur.
Özürlülük durumları sebebiyle işgücü piyasasına kazandırılmaları güç olan
özürlülerin istihdamı, öncelikle korumalı işyerleri aracılığıyla sağlanır. Korumalı işyerleriyle ilgili usûl
ve esaslar Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Maliye Bakanlığı ve
Özürlüler İdaresi Başkanlığınca müştereken çıkarılacak yönetmelikle
düzenlenir. Eğitim
ve öğretim MADDE
15. — Hiçbir gerekçeyle özürlülerin eğitim alması
engellenemez. Özürlü çocuklara, gençlere ve yetişkinlere, özel durumları ve
farklılıkları dikkate alınarak, bütünleştirilmiş ortamlarda ve özürlü
olmayanlarla eşit eğitim imkânı sağlanır. Özürlü üniversite öğrencilerinin
öğrenim hayatlarını kolaylaştırabilmek için Yükseköğretim Kurulu bünyesinde araç-gereç
temini, özel ders materyallerinin hazırlanması, özürlülere uygun eğitim,
araştırma ve barındırma ortamlarının hazırlanmasının temini gibi konularda
çalışma yapmak üzere Özürlüler Danışma ve Koordinasyon Merkezi kurulur. Özürlüler Danışma ve Koordinasyon
Merkezinin çalışma usûl ve esasları, Sağlık Bakanlığı, Millî Eğitim Bakanlığı
ve Yükseköğretim Kurumu ile Özürlüler İdaresi Başkanlığınca müştereken
hazırlanan yönetmelikle belirlenir. İşitme özürlülerin eğitim ve
iletişimlerinin sağlanması amacıyla Türk Dil Kurumu Başkanlığı tarafından
Türk işaret dili sistemi oluşturulur. Bu sistemin oluşturulmasına ve
uygulanmasına yönelik çalışmaların esas ve usûlleri Türk Dil Kurumu
Başkanlığı koordinatörlüğünde, Milli Eğitim Bakanlığı, Sosyal Hizmetler ve Çocuk
Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü ve Özürlüler İdaresi Başkanlığınca müştereken
çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. Özürlülerin, her türlü eğitim ve
kültürel ihtiyaçlarını karşılamak üzere kabartma, sesli, elektronik kitap;
alt yazılı film ve benzeri materyal üretilmesini teminen
gerekli işlemler, Millî Eğitim Bakanlığı ve Kültür ve Turizm Bakanlığınca
müştereken yürütülür. Eğitsel
değerlendirme MADDE
16. — Özürlülerin eğitsel değerlendirme ve tanılaması il
milli eğitim müdürlükleri rehberlik araştırma merkezlerinde uzman kişilerden
oluşan ve özürlü ailesinin yer aldığı özel eğitim değerlendirme kurulu
tarafından yapılır ve eğitim plânlaması geliştirilir. Bu plânlama her yıl
yeniden değerlendirilerek gelişmeler doğrultusunda gözden geçirilir. Çıraklık eğitimi almak isteyen
özürlülerin ilgi, istek, yetenek ve becerileri doğrultusunda ve sağlık kurulu
raporunu da dikkate almak suretiyle hangi meslek dalında eğitim alacaklarına
kurul karar verir. Kurulun teşkili ve çalışma usûl
ve esasları Milli Eğitim Bakanlığı ile Özürlüler İdaresi Başkanlığınca
müştereken çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. ÜÇÜNCÜ
BÖLÜM Değiştirilen
Hükümler MADDE
17. — 8.6.1965 tarihli ve 625 sayılı Özel Öğretim Kurumları
Kanununun 1 inci maddesinde yer alan "öğrenci etüd
eğitim merkezleri," ibaresinden sonra gelmek üzere "özel eğitim ve
rehabilitasyon merkezleri," ibaresi eklenmiştir. MADDE
18. — 625 sayılı Kanuna aşağıdaki geçici madde eklenmiştir. GEÇİCİ
MADDE 2. – 24.5.1983 tarihli ve
2828 sayılı Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Kanunu hükümleri gereği
izin almış olan özel eğitim ve rehabilitasyon merkezleri 31.12.2007 tarihine
kadar Millî Eğitim Bakanlığınca belirlenen şartlara uygun olarak açılış
izinlerini yenilerler. MADDE
19. — 23.6.1965 tarihli ve 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanununun
42 nci maddesinin birinci fıkrasından sonra gelmek
üzere aşağıdaki fıkra eklenmiştir. Özürlülerin yaşamı için
zorunluluk göstermesi hâlinde, proje tadili kat maliklerinin en geç üç ay
içerisinde yapacağı toplantıda görüşülerek sayı ve arsa payı çoğunluğu ile
karara bağlanır. Toplantının bu süre içerisinde yapılamaması veya tadilat
talebinin çoğunlukla kabul edilmemesi durumunda; ilgili kat malikinin talebi
üzerine bina güvenliğinin tehlikeye sokulmadığını bildirir komisyon raporuna
istinaden ilgili mercilerden alınacak tasdikli proje değişikliği
veya krokiye göre inşaat, onarım ve tesis yapılır. İlgili merciler, tasdikli
proje değişikliği veya kroki taleplerini en geç altı ay içinde
sonuçlandırır. Komisyonun teşkili, çalışma usûlü ile özürlünün
kullanımından sonraki süreç ile ilgili usûl ve esaslar Bayındırlık ve İskan
Bakanlığı ile Özürlüler İdaresi Başkanlığı tarafından müştereken hazırlanacak
yönetmelikle belirlenir. MADDE
20. — 14.7.1965 tarihli ve 657 sayılı Devlet Memurları
Kanununun 53 üncü maddesinin başlığı ve birinci fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir. Özürlülerin Devlet memurluğuna
alınmaları: Mevzuata uygun olmak kaydıyla;
özürlülerin mesleklerine uygun münhal kadrolara atanması, mesleklerini icra
veya infaza yardımcı araç ve gerecin kurumlarınca temin edilmesi esastır.
Özürlülerin Devlet memurluğuna alınma şartları ile hangi işlerde
çalıştırılacakları, mesleklerini icra ve infazda hangi yardımcı araç ve
gereçlerin kurumlarınca temin edileceği, zihinsel özürlülerin hangi görevlere
atanmasında asgari eğitim şartından istisna edileceği hususları Maliye
Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı, Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, Özürlüler
İdaresi Başkanlığı ve Devlet Personel Başkanlığınca müştereken
hazırlanacak yönetmelikle düzenlenir. MADDE
21. — 657 sayılı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir. EK
MADDE 39. – Devlet memurlarının, hayatını başkasının yardım veya bakımı
olmadan devam ettiremeyecek derecede özürlü olduğu sağlık kurulu raporu ile
tespit edilen eşi, çocukları ile kardeşlerinin, memuriyet mahalli dışında
resmî veya özel eğitim ve öğretim kuruluşlarında eğitim ve öğretim
yapacaklarının özel eğitim değerlendirme kurulu tarafından belgelendirilmesi
hâlinde, ilgilinin talebi üzerine eğitim ve öğretim kuruluşlarının bulunduğu
il veya ilçe sınırları dahilinde kurumunda bulunan durumuna uygun boş bir
kadroya ataması yapılır. MADDE
22. — 29.7.1970 tarihli ve 1319 sayılı Emlak Vergisi
Kanununun 8 inci maddesinin ikinci fıkrasında yer alan "gazilerin,"
ibaresinden sonra gelmek üzere "özürlülerin," ibaresi eklenmiştir. MADDE
23. — 18.1.1972 tarihli ve 1512 sayılı Noterlik Kanununun 73
üncü maddesi başlığıyla birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. İlgilinin işitme, konuşma veya
görme özürlü olması: Madde
73. — Noter, ilgilinin işitme,
konuşma veya görme özürlü olduğunu anlarsa, işlemler özürlünün isteğine bağlı
olmak üzere iki tanık huzurunda yapılır. İlgilinin işitme veya konuşma özürlü
olması ve yazı ile anlaşma imkânının da bulunmaması hâlinde, iki tanık ve
yeminli tercüman bulundurulur. MADDE
24. — 1512 sayılı Kanunun 75 inci maddesinin ikinci fıkrası
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. Bir noterlik işleminde imza
atılmış veya imza yerine geçen el işareti yapılmış olmasına rağmen, ilgilisi
ister veya adına işlem yapılan ve imza atabilen görme özürlüler hariç olmak
üzere noter, işlemin niteliği, imzayı atan veya el işaretini yapan şahsın
durumu ve kimliği bakımından gerekli görürse, yukarıdaki fıkradaki usûl
dairesinde ilgili, tanık, tercüman veya bilirkişinin parmağı da bastırılır.
Mühür kullanılması hâlinde parmağın da bastırılması zorunludur. MADDE
25. — 1.7.1976 tarihli ve 2022 sayılı 65 Yaşını Doldurmuş
Muhtaç, Güçsüz ve Kimsesiz Türk Vatandaşlarına Aylık Bağlanması Hakkında
Kanunun 1 inci maddesinin ikinci ve dördüncü fıkraları yürürlükten
kaldırılmış ve aynı Kanuna aşağıdaki ek madde eklenmiştir. EK MADDE 1. — 65 yaşını
doldurmamış olmakla birlikte; a) Başkasının yardımı olmaksızın
hayatını devam ettiremeyecek şekilde özürlü olduklarını tam teşekküllü
hastanelerden alacakları sağlık kurulu raporu ile kanıtlayan, 18 yaşını
dolduran ve kanunen bakmakla mükellef kimsesi bulunmayan özürlülerden;
her ne ad altında olursa olsun her türlü gelirleri toplamının aylık
ortalamasına göre bu Kanunun 1 inci maddesinde belirtilen gösterge rakamının
memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak tutardan daha az geliri
olanlara, bu Kanunun 1 inci maddesine göre belirlenecek aylık tutarının
% 300'ü tutarında, b) 18 yaşını dolduran, kanunen
bakmakla mükellef kimsesi olmayan ve herhangi bir işe yerleştirilememiş olan
özürlülerden; her ne ad altında olursa olsun her türlü gelirleri toplamının
aylık ortalamasına göre bu Kanunun 1 inci maddesinde belirtilen
gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile çarpımı sonucu bulunacak
tutardan daha az geliri olanlara, bu Kanunun 1 inci maddesine göre
belirlenecek aylık tutarının % 200'ü tutarında, c) Her ne ad altında olursa olsun
her türlü gelirleri toplamının aylık ortalamasına göre bu Kanunun 1 inci
maddesinde belirtilen gösterge rakamının memur aylık katsayısı ile çarpımı
sonucu bulunacak tutardan daha az geliri olduğu halde, kanunen bakmakla
yükümlü olduğu 18 yaşını tamamlamamış özürlü yakını bulunanlara, bakım
ilişkisi fiilen gerçekleşmek kaydıyla bu Kanunun 1 inci maddesine göre
belirlenecek aylık tutarının % 200'ü tutarında, Aylık bağlanır. 65 yaşın doldurulmasından önce bu
madde hükümlerine göre bağlanmış olan aylıkların aynı şekilde ödenmesine
devam olunur. Bu Kanunun 1 inci maddesine göre aylık bağlananlardan başkasının
yardımı olmaksızın hayatını devam ettiremeyecek kadar özürlü olduklarını tam
teşekküllü hastaneden alacakları sağlık kurulu raporu ile kanıtlayanlara da
birinci fıkranın (a) bendine göre aylık bağlanır. Aylık bağlanmasına esas
özürlülük oranı değişenlerin aylıkları durumlarına göre yeniden tespit
olunur. Özürlülük oranı, bu Kanuna göre aylık bağlanması gereken oranın
altına düşenler ile birinci fıkrada belirtilen aylık ortama gelir tutarından
fazla gelir elde etmeye başlayanların aylıkları kesilir. Aylık hakkından yararlanan 18
yaşından küçük özürlülerin yalnızca kendileri bu Kanunun 7 nci maddesinde belirtilen tedavi hakkından yararlanır.
Ancak, bu madde hükümlerine göre aylık alanlardan herhangi bir sosyal güvenlik
kurumunun tedavi yardımı kapsamında bulunanlara tedavi yardımı yapılmaz. Bu Kanunun 2, 3, 4, 5, 6, 7 ve 8
inci maddeleri birinci fıkra hükümlerine göre aylık ödenecekler
hakkında da uygulanır. Herhangi bir sosyal güvenlik
kurumundan malûl olmaları sebebiyle yetim olarak aylık veya gelir almakta
olan çocuklardan bu kurumlardan aldıkları aylık veya gelir toplamı
tutarları bu madde gereğince durumlarına göre ödenebilecek tutardan daha az
olanlara; aradaki fark ilgili sosyal güvenlik kurumu tarafından (birden fazla
sosyal güvenlik kurumundan aylık veya gelir alanlar için yalnızca tercih
edecekleri bir sosyal güvenlik kurumu tarafından) ödenir ve bu şekilde ödenen
tutarlar Hazineden tahsil edilir. MADDE
26. — 24.5.1983 tarihli ve 2828 sayılı Sosyal Hizmetler ve
Çocuk Esirgeme Kurumu Kanununun 3 üncü maddesinin (c) bendinden sonra gelmek
üzere aşağıdaki (d) bendi eklenerek bentler teselsül ettirilmiş ve
mevcut (e) bendine (11) numaralı alt bent eklenmiştir. d) "Bakıma Muhtaç
Özürlü"; özürlülük sınıflandırmasına göre resmî sağlık kurulu raporu ile
ağır özürlü olduğu belgelendirilenlerden, günlük hayatın alışılmış, tekrar
eden gereklerini önemli ölçüde yerine getirememesi nedeniyle hayatını
başkasının yardımı ve bakımı olmadan devam ettiremeyecek derecede düşkün olan
kişiyi, 11 - "Çocuk evleri";
0-18 yaşlar arasındaki korunmaya muhtaç çocukların kaldığı ev birimlerini, MADDE
27. — 2828 sayılı Kanunun 4 üncü maddesinin (a) bendi
aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve (e) bendi yürürlükten
kaldırılmıştır. a) Bu Kanun kapsamına giren
sosyal hizmetlere ilişkin faaliyetler, Devletin denetim ve gözetiminde, sivil
toplum kuruluşları ile halkın gönüllü katkı ve katılımı da sağlanarak bir
bütünlük içinde yürütülür. Sunulacak bakım ve diğer hizmetlerin kapsamı ve bu
hizmetleri verecek olan gerçek ve tüzel kişilerin izin, çalışma usûl ve
esasları ve diğer hususlar Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu
tarafından çıkarılacak bir yönetmelikle düzenlenir. MADDE
28. — 2828 sayılı Kanunun 9 uncu maddesinin (g) bendi
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. g) Kuruma bağlı olanlar dışında
kurulacak sosyal hizmet kuruluşlarının, özel eğitim ve rehabilitasyon hizmeti
verenler hariç olmak üzere açılış iznine, her türlü standartlarına ve
işleyişlerine ilişkin esasları, varsa ücret tarifelerini tespit etmek,
onaylamak, denetimini yapmak ve bu esaslara uymayanların faaliyetlerini
durdurmak. MADDE
29. — 2828 sayılı Kanunun 10 uncu maddesinin birinci fıkrası
aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. Kurumun merkez teşkilatı bir
Genel Müdür, beş Genel Müdür Yardımcısı ile aşağıdaki esas birimlerden
oluşur: a) Hukuk Müşavirliği. b) Teftiş Kurulu Başkanlığı. c) Strateji Geliştirme Dairesi
Başkanlığı. d) İnsan Kaynakları Dairesi
Başkanlığı. e) Çocuk Hizmetleri Dairesi
Başkanlığı. f) Yaşlı Bakım Hizmetleri Dairesi
Başkanlığı. g) Özürlü Bakım Hizmetleri
Dairesi Başkanlığı. h) Sosyal Yardım Hizmetleri
Dairesi Başkanlığı. i) Gençlik Hizmetleri Dairesi
Başkanlığı. j) Destek Hizmetleri Dairesi
Başkanlığı. k) Sosyal Hizmetler Eğitim Merkezi
Başkanlığı. l) Yapı İşleri Dairesi
Başkanlığı. m) Döner Sermaye Merkez
Müdürlüğü. n) Aile-Kadın ve Toplum
Hizmetleri Dairesi Başkanlığı. o) Özel Kalem Müdürlüğü. p) Savunma Uzmanlığı. MADDE
30. — 2828 sayılı Kanuna aşağıdaki ek maddeler eklenmiştir. EK
MADDE 7. — Sosyal güvenlik kurumlarına tâbi olmayan, bakıma muhtaç
özürlülerden ailesini kaybetmiş olanlar ile ailesi ekonomik veya sosyal
yoksunluk içerisinde bulunanlara bakım hizmetinin resmî veya özel bakım
kurumlarında ya da ikametlerinde verilmesi
sağlanır. Bakıma muhtaç özürlülere
sunulacak bakım hizmetlerinin kapsamı ve bu hizmetleri verecek olan gerçek ve
tüzel kişilerin izin, çalışma usûl ve esasları, denetlenmeleri ile ücretlendirme ve ödemeleri Kurumun koordinatörlüğünde,
Maliye Bakanlığı, Sağlık Bakanlığı ve Özürlüler İdaresi Başkanlığınca
müştereken çıkarılacak yönetmelikle belirlenir. Bakıma muhtaç özürlülere
sunulacak bakım hizmetinin karşılığı olarak her ay için kişi başına belirlenecek
tutar, iki aylık net asgari ücretten fazla olamaz. Bakıma muhtaç özürlülerin,
Kurumca bakılanlar dışındakilerin bakım ücreti bu amaçla Kurum bütçesine
konulacak ödenekten karşılanır. EK
MADDE 8. — İşitme ve konuşma özürlülerine gerek görüldüğü hâllerde
tercümanlık yapmak üzere illerde işaret dili bilen personel görevlendirilir.
Personelin işaret lisanı öğrenmeleri için gerekli kursların düzenlenmesi
sağlanır. Bu personelin görev ve yetkileri, çalışma koşulları ile ilgili usûl
ve esaslar Özürlüler İdaresi Başkanlığı ve Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme
Kurumu Genel Müdürlüğünün müştereken hazırlayacakları yönetmelikle
belirlenir. MADDE
31. — 13.10.1983 tarihli ve 2918 sayılı Karayolları Trafik Kanununun
61 inci maddesinin birinci fıkrasına (n) bendinden sonra gelmek üzere
aşağıdaki bent ve ikinci fıkrasına aşağıdaki cümle eklenmiştir. o) Özürlülerin araçları için
ayrılmış park yerlerinde, (o)
bendinin ihlâli hâlinde para cezası iki kat artırılır. MADDE 32. — 25.10.1984 tarihli ve 3065 sayılı Katma Değer Vergisi
Kanununun 17 nci maddesinin (4) numaralı fıkrasına
aşağıdaki bent eklenmiştir. s) Özürlülerin eğitimleri,
meslekleri, günlük yaşamları için özel olarak üretilmiş her türlü araç-gereç
ve özel bilgisayar programları. MADDE
33. — 21.5.1986 tarihli ve 3289 sayılı Gençlik ve Spor Genel
Müdürlüğünün Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanunun 2 nci
maddesine (n) bendinden sonra gelmek üzere aşağıdaki (o) bendi eklenmiş ve
mevcut (o) bendi (p) bendi olarak teselsül ettirilmiştir. o) Özürlü bireylerin spor
yapabilmelerini sağlamak ve yaygınlaştırmak üzere; spor tesislerinin
özürlülerin kullanımına da uygun olmasını sağlamak, spor eğitim programları
ve destekleyici teknolojiler geliştirmek, gerekli malzemeyi sağlamak, konu
ile ilgili bilgilendirme ve bilinçlendirme çalışmaları ile yayınlar yapmak,
spor adamları yetiştirmek, özürlü bireylerin spor yapabilmesi konusunda
ilgili diğer kuruluşlarla işbirliği yapmak, MADDE
34. — 7.5.1987 tarihli ve 3359 sayılı Sağlık Hizmetleri Temel
Kanununun 3 üncü maddesine aşağıdaki bent eklenmiştir. m) Rehabilite
edici tıbbi hizmetlerde kullanılan yardımcı araç ve gereçleri üretmek
amacıyla, kamu kurum ve kuruluşları ile gerçek ve tüzel kişiler tarafından
kurulacak kuruluşların açılış iznini vermeye Sağlık Bakanlığı yetkilidir. Bu
kurum ve kuruluşların açılış izninin verilmesine, üretim ve personel
standardına, işleyiş ve denetimi ile daha önce açılmış olan kurum ve
kuruluşların durumlarına ilişkin esaslar Sağlık Bakanlığınca çıkarılacak
yönetmelikle düzenlenir. MADDE
35. — 30.4.1992 tarihli ve 3797 sayılı Milli Eğitim
Bakanlığının Teşkilat ve Görevleri Hakkında Kanuna aşağıdaki ek madde
eklenmiştir. EK
MADDE 3. — Görme, ortopedik,
işitme, dil-konuşma, ses bozukluğu, zihinsel ve ruhsal özürlü çocuklardan
özel eğitim değerlendirme kurulları tarafından, özel eğitim ve rehabilitasyon
merkezlerine devam etmeleri uygun görülenlerin eğitim giderlerinin, her yıl
bütçe uygulama talimatında belirlenen miktarı Milli Eğitim Bakanlığı
bütçesine konulacak ödenekten karşılanır. MADDE
36. — 28.12.1993 tarihli ve 3960 sayılı Kalıtsal
Hastalıklarla Mücadele Kanununun 1 inci maddesi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir. Madde
1. — Devlet, kalıtsal kan
hastalıklarından thalessemia ve orak hücreli anemi
dahil olmak üzere, bütün kalıtsal kan hastalıklarıyla ve özürlülüğe yol açan
diğer kalıtsal hastalıklarla koruyucu sağlık hizmetleri kapsamında mücadele
eder. Bunun için gerekli ödenek Sağlık Bakanlığı yılı bütçesine konulur. Kalıtsal kan hastalıklarıyla ve
özürlülüğe yol açan diğer kalıtsal hastalıklarla koruyucu sağlık hizmetleri
kapsamında mücadele için gerekli önlemler ve bu konuda uygulanacak usûl ve
esaslar Sağlık Bakanlığınca çıkarılacak yönetmelikle düzenlenir. MADDE
37. — 13.4.1994 tarihli ve 3984 sayılı Radyo ve
Televizyonların Kuruluş ve Yayınları Hakkında Kanunun 4 üncü maddesinin
ikinci fıkrasının (u) bendi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. u) Kadınlara, güçsüzlere,
özürlülere ve çocuklara karşı şiddetin ve ayrımcılığın teşvik edilmemesi. MADDE
38. — 22.11.2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medenî Kanununun
348 inci maddesinin birinci fıkrasının (1) numaralı bendi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir. 1) Ana ve babanın deneyimsizliği,
hastalığı, başka bir yerde bulunması veya benzeri sebeplerden biriyle velayet
görevini gereği gibi yerine getirememesi. MADDE
39. — 22.5.2003 tarihli ve 4857 sayılı İş Kanununun 108 inci
maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve ikinci
fıkrasının birinci cümlesi yürürlükten kaldırılmıştır. Bu Kanunda öngörülen idari para
cezaları, 101 inci maddedeki idari para cezaları hariç, gerekçesi belirtilmek
suretiyle Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı Bölge Müdürünce verilir. 101
inci madde kapsamındaki idari para cezaları ise, doğrudan Türkiye İş Kurumu
İl Müdürü tarafından verilir. MADDE
40. — 10.7.2004 tarihli ve 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi
Kanununa aşağıdaki ek madde eklenmiştir. EK MADDE 1. — Büyükşehir belediyelerinde
özürlülerle ilgili bilgilendirme, bilinçlendirme, yönlendirme, danışmanlık,
sosyal ve mesleki rehabilitasyon hizmetleri vermek üzere özürlü hizmet
birimleri oluşturulur. Bu birimler, faaliyetlerini özürlülere hizmet amacıyla
kurulmuş vakıf, dernek ve bunların üst kuruluşlarıyla işbirliği hâlinde
sürdürürler. Özürlü hizmet birimlerinin kuruluş, görev, yetki, sorumluluk ve
işleyişine ilişkin usûl ve esaslar Özürlüler İdaresi Başkanlığının görüşü
alınarak İçişleri Bakanlığınca hazırlanacak yönetmelikle belirlenir. MADDE
41. — 26.9.2004 tarihli ve 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun
122 inci maddesinin birinci fıkrasında geçen "dil, ırk, renk,
cinsiyet," ibaresinden sonra gelmek üzere "özürlülük," ibaresi
eklenmiştir. MADDE
42. — 25.3.1997 tarihli ve 571 sayılı Kanun Hükmünde
Kararnamenin 3 üncü maddesinin (h) bendine aşağıdaki paragraf eklenmiştir. Başkanlığın bağlı olduğu Bakanın
onayı ile özürlü kimlik kartı hazırlama veya verme yetkisi, valiliklere
devredilebilir. Özürlü kimlik kartı hazırlama ve verme usûl ve esasları,
İçişleri Bakanlığı ve Özürlüler İdaresi Başkanlığı ile Sosyal Hizmetler ve
Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğünce müştereken hazırlanacak yönetmelikle
belirlenir. MADDE
43. — 571 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 7 nci maddesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. Madde 7. — Başkanlığın ana hizmet birimleri şunlardır: a) Rehabilitasyon ve Eğitim
Dairesi Başkanlığı. b) Özürlülük Araştırmaları ve
İstatistik Dairesi Başkanlığı. c) Avrupa Birliği ve Dış
İlişkiler Dairesi Başkanlığı. d) Proje ve Koordinasyon Dairesi
Başkanlığı. MADDE
44. — 571 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 8 inci maddesi
başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. Rehabilitasyon ve Eğitim Dairesi
Başkanlığı Madde
8. — Rehabilitasyon ve Eğitim Dairesi Başkanlığının görevleri şunlardır: a) Özürlülerin rehabilitasyonu ve
eğitimi sürecinde ilgili kurum ve kuruluşlar arasında işbirliği ve
koordinasyonu sağlamak. b) Özürlülerin rehabilitasyonuna
yönelik her türlü standardın oluşturulmasına yönelik çalışmalar yapmak. c) Rehabilitasyon alanında
faaliyet gösteren kurum ve kuruluşlardaki yapılan çalışmaları takip etmek,
sorunları ve çözüm yollarını araştırmak. d) Rehabilitasyon ve eğitim
alanları ile ilgili (panel, sempozyum, konferans ve benzeri) etkinliklerde
bulunmak. e) İstihdamı kısıtlayan
engellerin kaldırılmasını, istihdam alanlarının genişletilmesini ve
özürlülerin kendi işini kurmalarına yönelik çalışmaları takip etmek ve
tekliflerde bulunmak. f) Özürlülerin günlük
hayatlarında karşılaştıkları fiziki ve mimari engellerin kaldırılması ve bu
konudaki standartların belirlenmesi için teklifler hazırlamak ve hazırlatmak. g) Kamuya açık sosyal, kültürel,
sportif tesis ve alanlar ile kitle iletişim ve ulaşım araçlarından
özürlülerin faydalanmasını sağlayıcı tedbirleri araştırmak, değerlendirmek ve
teklifler hazırlamak. h) Özürlü çocuklara, gençlere,
yetişkinlere bütünleştirilmiş ortamlarda ve her düzeyde eğitim imkânı
sağlamaya yönelik çalışmaları takip etmek. ı) Özürlülüğün önlenmesi, erken
teşhisi, özürlülerin rehabilitasyonu, eğitimi ve sosyal güvenlikleri ile
ilgili konularda teklif ve projeler hazırlamak, hazırlatmak ve uygulatmak. i) Başkanlıkça verilen benzeri
görevleri yapmak. MADDE
45. — 571 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 9 uncu maddesi
başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. Özürlülük Araştırmaları ve
İstatistik Dairesi Başkanlığı Madde
9. — Özürlülük Araştırmaları ve
İstatistik Dairesi Başkanlığının görevleri şunlardır: a) Özürlülük politikasının belirlenmesine
yönelik veri oluşturmak. b) Özürlülük alanındaki
çalışmaları takip etmek, değerlendirmek. c) Özürlülerle ilgili mevzuatı
derlemek, incelemek ve geliştirilmesine yönelik çalışma yapmak. d) Özürlülere tanınan hak ve
hizmetlerden yararlanma amacıyla kullanılmak üzere özürlüler kimlik kartı
hazırlamak, hazırlatmak ve her türlü işlemleri takip etmek. e) Başkanlık birimlerinin bilgi
işlem ve otomasyon ihtiyacını karşılamak ve yürütmek. f) Başkanlık birimlerinin iş
akışlarını izleyerek etkin ve verimli iş, bilgi akışı ve iletişim düzenini
sağlamak, bunlara yönelik gelişmeleri izlemek ve geliştirmek için önerilerde
bulunmak. g) Bilgi portalını
oluşturmak, yönetmek ve iletişim ağını sağlamak. h) Özürlüler ile ilgili veri
tabanı oluşturulmasını sağlamak. ı) Ulusal kurum ve kuruluşlardan
özürlülere yönelik istatistiksel bilgilerin bilgi işlem ortamında
toplanmasını sağlamak ve değerlendirmek. i) Başkanın direktif ve
emirlerini ilgililere duyurmak ve işlemleri takip etmek. j) Başkanlıkça verilen benzeri
görevleri yapmak. MADDE
46. — 571 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 10 uncu maddesi
başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler
Dairesi Başkanlığı Madde
10. — Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Dairesi Başkanlığının görevleri
şunlardır: a) Başkanlığın uluslararası
ilişkilerini düzenlemek ve yürütmek. b) Özürlülere yönelik oluşturulan
sosyal politikaları uluslararası ve ülkeler ölçeğinde izlemek ve
değerlendirmek. c) Uluslararası düzeyde
özürlülere yönelik faaliyet gösteren kurum ve kuruluşlarla işbirliği kurmak,
sürdürmek, geliştirmek, ilgili personelin bilgilendirilmesini sağlamak. d) Avrupa Birliği ile özürlülük
alanındaki çalışmaları yürütmek. e) Özürlülere yönelik
faaliyetlerde uluslararası kurum ve kuruluşlardaki gelişmeleri takip etmek,
özürlülerin sorunlarını ve çözüm yollarını ortak araştırmak, ortaya çıkan
sorunlar hakkında ortak inceleme ve araştırma yapmak, yaptırmak, bu konuda
ortak proje ve teklifleri hazırlamak ve hazırlatmak. f) Uluslararası kurum ve
kuruluşlardan özürlülere yönelik istatistiksel bilgilerin toplanmasını
sağlamak. g) Özürlülerle ilgili
uluslararası gelişmeleri takip etmek, antlaşma ve sözleşmelerin ülkemizdeki
uygulamalarını izlemek ve değerlendirmek. h) Başkanlığın koordinatörlüğündeki
uluslararası düzeyde özürlülere yönelik faaliyetler için teşkil edilen
kurulların ve organizasyonların sekretarya
hizmetini yürütmek. ı)Yabancı kaynaklı dokümanların
temini, tercümesi ve ilgili birimlerin bilgilendirilmesini sağlamak. i) Başkanlığın iç ve dış
tanıtımını ve halkla ilişkiler hizmetlerini yürütmek. j) Başkanlığın her türlü protokol
işlerini düzenlemek ve yürütmek. k) Başkanlıkça verilen benzeri
görevleri yapmak. MADDE
47. — 571 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin 11 inci maddesi
başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. Proje ve Koordinasyon Dairesi
Başkanlığı Madde
11. — Proje ve Koordinasyon Dairesi Başkanlığının görevleri şunlardır: a) Başkanlık birimlerince önerilen
projelerin hazırlanması veya hazırlatılması ile ilgili çalışma yapmak ve
uygulanmasına destek sağlamak. b) Başkanlıkça yapılmasına karar
verilen projelerin gerçekleşmesi amacıyla gerekli malî kaynakların sağlanması
için ilgili birimlerle kurum ve kuruluşlarla iletişim kurmak. c) Projenin tamamlanmasından
sonra hazırlanacak proje sonuç raporunun ilgili birimler aracılığı ile
duyurulmasını sağlamak. d) Proje veri tabanının
oluşturulmasını sağlamak. e) Başkanlık süreli yayınının
hazırlanması ve yayınlanması için gerekli çalışmaları yapmak ve
yaptırmak. f) Başkanlıkça
görevlendirildiğinde, genel yahut özel protokole bağlı işbirlikleri
geliştirmek. g) Başkanlığı ilgilendiren
toplantı, brifing ve görüşmeleri düzenlemek, Özürlüler Yüksek Kurulu ve Özürlüler
Şurasının sekretarya hizmetlerini yürütmek, önemli
not ve tutanakları tutmak ve yayımlamak. h) Başkanlıkça verilen benzeri
görevleri yapmak. MADDE
48. — 571 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (1) sayılı
cetvelin “Ana Hizmet Birimleri" bölümü "1. Rehabilitasyon ve Eğitim
Dairesi Başkanlığı, 2. Özürlülük Araştırmaları ve İstatistik Dairesi
Başkanlığı, 3. Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Dairesi Başkanlığı, 4. Proje
ve Koordinasyon Dairesi Başkanlığı" şeklinde değiştirilmiştir. MADDE
49. — a) Ekli (1) sayılı listede yer alan kadrolar iptal
edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki (I) sayılı cetvelin
Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü bölümünden
çıkarılmış, ekli (2) sayılı listede yer alan kadrolar ihdas edilerek adı
geçen Kanun Hükmünde Kararnameye bağlı (I) sayılı cetvelin adı geçen Genel
Müdürlüğe ait bölümüne eklenmiştir. b) Ekli (3) sayılı listede yer
alan kadrolar iptal edilerek 190 sayılı Kanun Hükmünde Kararnamenin eki
(I) sayılı cetvelin Özürlüler İdaresi Başkanlığı bölümünden çıkarılmış, ekli
(4) sayılı listede yer alan kadrolar ihdas edilerek adı geçen Kanun Hükmünde
Kararnameye bağlı (I) sayılı cetvelin adı geçen Başkanlığa ait bölümüne
eklenmiştir. Yürürlükten
kaldırılan hükümler MADDE
50. — a) 17.7.1964 tarihli ve 506 sayılı Sosyal Sigortalar
Kanununun ek 37 nci maddesi, b) 29.6.1956 tarihli ve 6762
sayılı Türk Ticaret Kanununun 668 inci maddesinin üçüncü fıkrası, c) 22.4.1926 tarihli ve 818
sayılı Borçlar Kanununun 14 üncü maddesinin son fıkrası, Yürürlükten kaldırılmıştır. GEÇİCİ
MADDE 1. – Bu Kanunda öngörülen yönetmelikler Kanunun yayımı
tarihinden itibaren bir yıl içerisinde yürürlüğe konulur. GEÇİCİ
MADDE 2. – Kamu kurum ve kuruluşlarına ait mevcut resmî
yapılar, mevcut tüm yol, kaldırım, yaya geçidi, açık ve yeşil alanlar,
spor alanları ve benzeri sosyal ve kültürel alt yapı alanları ile gerçek ve
tüzel kişiler tarafından yapılmış ve umuma açık hizmet veren her türlü
yapılar bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren yedi yıl içinde
özürlülerin erişebilirliğine uygun duruma getirilir. GEÇİCİ
MADDE 3. – Büyükşehir belediyeleri ve belediyeler, şehir içinde
kendilerince sunulan ya da denetimlerinde olan
toplu taşıma hizmetlerinin özürlülerin erişilebilirliğine uygun olması için
gereken tedbirleri alır. Mevcut özel ve kamu toplu taşıma araçları, bu
Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren yedi yıl içinde özürlüler için
erişilebilir duruma getirilir. GEÇİCİ
MADDE 4. – Bu Kanunla Özürlüler İdaresi Başkanlığı ile Sosyal
Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurumu Genel Müdürlüğü teşkilat kanunlarında
yapılan yeni düzenleme sebebiyle kadro ve görev unvanları değişenler veya
kaldırılanlar bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarihten itibaren bir yıl içinde
boş bulunan durumlarına uygun kadrolara atanırlar. Bunlar yeni bir kadroya
atanıncaya kadar her türlü malî haklarını eski kadrolarına göre almaya devam
ederler. Söz konusu personelin atandıkları yeni kadroların aylık, ek
gösterge, her türlü zam ve tazminatları ile diğer malî hakları toplamının net
tutarı, eski kadrosunda en son ayda almakta oldukları aylık, ek gösterge, her
türlü zam ve tazminatları ile diğer malî hakları toplamı net tutarından az
olması halinde aradaki fark giderilinceye kadar atandıkları kadroda
kaldıkları sürece hiçbir vergi ve kesintiye tâbi tutulmaksızın tazminat
olarak ödenir. Kadro ve görev unvanı değişmeyenler ise aynı kadro ve görev
unvanlarına atanmış sayılırlar. Yürürlük MADDE
51. — Bu Kanunun 35 inci maddesi ile 50 nci
maddesinin (a) bendi 1.6.2006 tarihinde, diğer maddeleri yayımı tarihinde
yürürlüğe girer. Yürütme MADDE
52. — Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür. 6
Temmuz 2005 (1)
SAYILI LİSTE İPTAL
EDİLEN KADROLAR KURUMU
: SOSYAL HİZMETLER VE ÇOCUK ESİRGEME KURUMU
GENEL MÜDÜRLÜĞÜ TEŞKİLAT
: MERKEZ Serbest Tutulan Kadro Kadro Sınıfı Unvanı Derecesi Adedi Adedi Toplam GİH Personel Dairesi Başkanı 1 1 - 1 GİH Araştırma Planlama ve Koordinasyon Dairesi
Başkanı 1 1 - 1 GİH İdari ve Mali İşler Dairesi Başkanı 1 1 - 1 GİH Genel Sosyal Hizmetler Dairesi Başkanı 1 1 - 1 GİH Ailenin Bütünlüğünün Korunması Dairesi
Başkanı 1 1 - 1 GİH Aile ve Çocuk Hizmetleri Dairesi Başkanı 1 1 - 1 GİH Yetiştirme Yurtları Dairesi Başkanı 1 1 - 1 GİH Yaşlı Hizmetleri Dairesi Başkanı 1 1 - 1 GİH Özürlülerin ve Felçlilerin Rehabilitasyonu
Dairesi Başkanı 1 1 - 1 Toplam 9 9 (2)
SAYILI LİSTE İHDAS
EDİLEN KADROLAR KURUMU
: SOSYAL HİZMETLER VE ÇOCUK ESİRGEME KURUMU
GENEL MÜDÜRLÜĞÜ TEŞKİLAT
: MERKEZ
Serbest Tutulan Kadro Kadro Sınıfı Unvanı Derecesi Adedi Adedi Toplam GİH Strateji Geliştirme Dairesi Başkanı 1 1 - 1 GİH İnsan Kaynakları Dairesi Başkanı 1 1 - 1 GİH Destek Hizmetleri Dairesi Başkanı 1 1 - 1 GİH Aile-Kadın ve Toplum Dairesi Başkanı 1 1 - 1 GİH Çocuk Hizmetleri Dairesi Başkanı 1 1 - 1 GİH Gençlik Hizmetleri Dairesi Başkanı 1 1 - 1 GİH Özürlü Bakım Hizmetleri Dairesi Başkanı 1 1 - 1 GİH Yaşlı Bakım Hizmetleri Dairesi Başkanı 1 1 - 1 GİH Sosyal Yardım Hizmetleri Dairesi Başkanı 1 1 - 1 Toplam 9 9 (3)
SAYILI LİSTE İPTAL
EDİLEN KADROLAR KURUMU
: ÖZÜRLÜLER İDARESİ BAŞKANLIĞI TEŞKİLAT
: MERKEZ Serbest Tutulan Kadro Kadro Sınıfı Unvanı Derecesi Adedi Adedi Toplam GİH Tıbbi Hizmetler Dairesi Başkanı 1 1 - 1 GİH Eğitim Dairesi Başkanı 1 1 - 1 GİH Mesleki Reh. ve İsth. Dairesi Başkanı 1 1 - 1 GİH Sosyal Hayata Uyum Dairesi Başkanı 1 1 - 1 Toplam 4 4
(4)
SAYILI LİSTE İHDAS
EDİLEN KADROLAR KURUMU
: ÖZÜRLÜLER İDARESİ BAŞKANLIĞI TEŞKİLAT
: MERKEZ Serbest Tutulan Kadro Kadro Sınıfı Unvanı Derecesi Adedi Adedi Toplam GİH Rehabilitasyon ve Eğitim Dairesi Başkanı 1 1 - 1 GİH Özürlülük Araştırmaları ve İstatistik
Dairesi Başkanı 1 1 - 1 GİH Avrupa Birliği ve Dış İlişkiler Dairesi
Başkanı 1 1 - 1 GİH Proje ve Koordinasyon Dairesi Başkanı 1 1 - 1 Toplam 4 4 |