Kanun İcra ve İflâs
Kanununda Değişiklik Yapılmasına
Dair Kanun Kanun No. 5311 Kabul
Tarihi : 2.3.2005 MADDE 1. — 9.6.1932
tarihli ve 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanununun 10/a maddesi başlığı ile
birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. İcra mahkemesi hâkiminin reddi Madde 10/a.- İcra mahkemesi hâkimi reddedildiği
takdirde Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunundaki hükümler uygulanır. Ret
talebinde bulunan, dilekçesinde ret sebeplerini delilleri ile birlikte
bildirmek zorundadır. Ret talebinin reddi hakkındaki karara karşı istinaf
yoluna başvurulması, hâkimin işe bakıp karar vermesine engel değildir. Ret
talebinin reddi hakkındaki kararın kaldırılması hâlinde reddedilen hâkimin
verdiği karar yerine getirilmez. Bu durumda dosya, bölge adliye mahkemesince
icra mahkemesinin başka bir dairesine, o yerde icra mahkemesinin başka bir
dairesi yoksa en yakın icra mahkemesine gönderilir. 40 ıncı
madde hükümleri kıyas yoluyla uygulanır. MADDE 2. —
İcra ve İflâs Kanununun 24 üncü maddesinin ikinci fıkrasında yer alan
"icra mahkemesinden" ibaresinden sonra gelmek üzere "veya
istinaf" ibaresi eklenmiştir. MADDE 3. — İcra
ve İflâs Kanununun 32 nci maddesinin ikinci
cümlesinde yer alan "temyiz yahut" ibaresi "istinaf veya
temyiz yahut" şeklinde değiştirilmiştir. MADDE 4. —
İcra ve İflâs Kanununun 33 üncü maddesinin üçüncü fıkrasında yer alan
"temyiz süresi" ibareleri "istinaf veya temyiz yoluna başvuru
süresi", "temyiz yoluna gidebilir." ibaresi "istinaf veya
temyiz yoluna başvurabilir." şeklinde değiştirilmiştir. MADDE 5. —
İcra ve İflâs Kanununun 36 ncı maddesi başlığı ile
birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. İcranın geri bırakılması için verilecek süre Madde 36. — İlâma karşı istinaf veya temyiz yoluna
başvuran borçlu, hükmolunan para veya eşyanın resmî
bir mercie depo edildiğini ispat eder yahut hükmolunan
para veya eşya kıymetinde icra mahkemesi tarafından kabul edilecek taşınır rehni veya esham veya tahvilât veya taşınmaz rehni veya muteber banka kefaleti gösterirse veya
borçlunun hükmolunan para ve eşyayı karşılayacak
malı mahcuz ise icranın geri bırakılması için bölge adliye mahkemesi veya Yargıtaydan karar alınmak üzere icra müdürü tarafından
kendisine uygun bir süre verilir. Bu süre ancak zorunluluk hâlinde
uzatılabilir. Borçlu, Devlet veya adlî yardımdan yararlanan bir
kimse ise teminat gösterme zorunluluğu yoktur. Ücreti ilgililer tarafından verilirse bölge adliye
mahkemesi veya Yargıtayca icranın geri bırakılması
hakkındaki karar icra dairesine en uygun vasıtalarla bildirilir. Nafaka hükümlerinde böyle bir süre verilemez. Bölge adliye mahkemesince başvurunun haklı görülmesi
hâlinde teminatın geri verilip verilmeyeceğine karar verilir. Yargıtayca hükmün bozulması hâlinde borçlunun başvurusu
üzerine, bozmanın mahiyetine göre teminatın geri verilip verilmeyeceğine
mahkemece kesin olarak karar verilir. Bölge adliye mahkemesince başvurunun esastan reddine
karar verilmesi veya Yargıtayca hükmün onanması
hâlinde alacaklının istemi üzerine başkaca işleme gerek kalmaksızın teminata
konu olan para alacaklıya ödenir. Mal ve haklar ise, malın türüne göre icra
dairesince paraya çevrilir. İlâm alacaklısının teminat üzerinde rüçhan hakkı vardır. MADDE 6. —
İcra ve İflâs Kanununun 38 inci maddesinde yer alan "noter senetleri
ve" ibaresi "noter senetleri, istinaf ve" şeklinde
değiştirilmiştir. MADDE 7. — İcra
ve İflâs Kanununun 40 ıncı maddesinin birinci ve
ikinci fıkraları aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. Bir ilâmın bölge adliye mahkemesince kaldırılması veya
temyizen bozulması icra muamelelerini olduğu yerde
durdurur. Bir ilâm hükmü icra edildikten sonra bölge adliye
mahkemesince kaldırılır veya yeniden esas hakkında karar verilir ya da Yargıtayca bozulup da
aleyhine icra takibi yapılmış olan kimsenin hiç veya o kadar borcu olmadığı
kesin bir ilâmla tahakkuk ederse, ayrıca hükme hacet kalmaksızın icra tamamen
veya kısmen eski hâline iade olunur. MADDE 8. —
İcra ve İflâs Kanununun 69 uncu maddesinin dördüncü fıkrasında yer alan
"kararı temyiz eden" ibaresi "karara karşı istinaf yoluna
başvuran" şeklinde değiştirilmiştir. MADDE 9. —
İcra ve İflâs Kanununun 97 nci maddesinin beşinci
ve ondördüncü fıkraları aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir. Takibin devamına dair verilen icra mahkemesi kararı
kesindir. Davanın reddi hakkındaki karara karşı istinaf veya
temyiz yoluna başvuran istihkak davacısı icra dairesinden 36 ncı maddeye göre mühlet isteyebilir. MADDE 10. —
İcra ve İflâs Kanununun 149/a maddesinin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir. İcra mahkemesinin geri bırakılma isteminin reddine
ilişkin kararına karşı istinaf yoluna başvuran borçlu veya üçüncü şahıs,
takip konusu alacağın yüzde onbeşi nispetinde
teminat yatırmadığı takdirde satış durmaz. Bölge adliye mahkemesince talebin
reddi hâlinde bu teminat, ayrıca hükme hacet kalmaksızın alacaklıya tazminat
olarak ödenir. MADDE 11. —
İcra ve İflâs Kanununun 150/a maddesinin (2) numaralı bendi aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir. 2. İtirazın kaldırılması kararına karşı istinaf yoluna
başvurulması hâlinde 149/a maddesinin ikinci fıkrası hükmü kıyas yoluyla
uygulanır. MADDE 12. —
İcra ve İflâs Kanununun 164 üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir. Kanun yollarına başvurma Madde 164. — Ticaret mahkemesince verilen nihaî
kararlar, 160 ıncı maddenin son fıkrasına göre
alınan masraftan karşılanmak suretiyle mahkemece re'sen
taraflara tebliğ olunur. Bu kararlara karşı tebliğ tarihinden itibaren on gün
içinde istinaf yoluna başvurulabilir. Bölge adliye mahkemesi kararına karşı
da tebliğ tarihinden itibaren on gün içinde temyiz yoluna başvurulabilir.
İstinaf ve temyiz incelemeleri, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu hükümlerine
göre yapılır. İflâs kararına karşı kanun yoluna başvurulması,
iflâsın ilânına ve masanın teşkiline mâni değildir. Yalnız ikinci alacaklılar
toplantısı, iflâs kararı kesinleşmedikçe yapılamaz. Bölge adliye mahkemesince iflâs kararı kaldırılırsa,
borçlunun malları üzerindeki tedbirler devam eder. Şu kadar ki, ticaret
mahkemesi davanın seyrine göre bu tedbirleri değiştirmeye veya kaldırmaya
yetkilidir. MADDE 13. —
İcra ve İflâs Kanununun 169/a maddesinin son fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir. İtirazın reddi kararına karşı istinaf yoluna
başvurulması, hiçbir icra muamelesini durdurmaz. Şu kadar ki, borçlu 33 üncü
maddenin üçüncü fıkrasına göre teminat gösterirse icra durur. MADDE 14. —
İcra ve İflâs Kanununun 182 nci maddesinin ikinci
fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. İflâsın kaldırılmasına, alacak hakkındaki taleplerin
kaydı için muayyen müddetin bitmesinden iflâsın kapanmasına kadar karar
verilir. İflâsın kaldırılması hakkında verilen hükme karşı tebliğ tarihinden
itibaren on gün içinde istinaf yoluna başvurulabilir. Bölge adliye mahkemesi
kararına karşı tebliğ tarihinden itibaren on gün içinde temyiz yoluna
başvurulabilir. İstinaf ve temyiz incelemeleri, Hukuk Usulü Muhakemeleri
Kanunu hükümlerine göre yapılır. MADDE 15. —
İcra ve İflâs Kanununun 254 üncü maddesine üçüncü fıkradan sonra gelmek üzere
aşağıdaki fıkra eklenmiştir. İflâsın kapanması hakkında verilen hükme karşı tebliğ
tarihinden itibaren on gün içinde istinaf yoluna başvurulabilir. Bölge adliye
mahkemesi kararına karşı tebliğ tarihinden itibaren on gün içinde temyiz
yoluna başvurulabilir. İstinaf ve temyiz incelemeleri, Hukuk Usulü
Muhakemeleri Kanunu hükümlerine göre yapılır. MADDE 16. —
İcra ve İflâs Kanununun 258 inci maddesinin üçüncü fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir. İhtiyatî haciz talebinin reddi halinde alacaklı
istinaf yoluna başvurabilir. Bölge adliye mahkemesi bu başvuruyu öncelikle
inceler ve verdiği karar kesindir. MADDE 17. —
İcra ve İflâs Kanununun 265 inci maddesinin beşinci fıkrası aşağıdaki şekilde
değiştirilmiştir. İtiraz üzerine verilen karara karşı istinaf yoluna
başvurulabilir. Bölge adliye mahkemesi bu başvuruyu öncelikle inceler ve
verdiği karar kesindir. İstinaf yoluna başvuru, ihtiyatî haciz kararının
icrasını durdurmaz. MADDE 18. —
İcra ve İflâs Kanununun 299 uncu maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir. Kanun yollarına başvurma Madde 299. — Konkordato hakkında verilen hükme karşı
tebliğ tarihinden itibaren on gün içinde borçlu ve itiraz eden her alacaklı
tarafından istinaf yoluna başvurulabilir. Bölge adliye mahkemesi kararına
karşı tebliğ tarihinden itibaren on gün içinde temyiz yoluna başvurulabilir.
İstinaf ve temyiz incelemeleri, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu hükümlerine
göre yapılır. MADDE 19. —
İcra ve İflâs Kanununun 307 nci maddesinin ikinci
fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. Fesih talebi üzerine verilecek hükmün tebliğinden
itibaren on gün içinde istinaf yoluna başvurulabilir. Bölge adliye mahkemesi
kararına karşı tebliğ tarihinden itibaren on gün içinde temyiz yoluna
başvurulabilir. MADDE 20. —
İcra ve İflâs Kanununun 320 nci maddesi başlığı ile
birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. İstinaf yoluna başvurma Madde 320. — Karar hakkında tebliğ tarihinden itibaren
on gün içinde borçlu ile alacaklılardan her biri istinaf yoluna başvurabilir. İcra mahkemesi tarafından verilmiş olan fevkalâde
mühletin hükmü, bölge adliye mahkemesinin kesin kararına kadar geçerlidir. MADDE 21. —
İcra ve İflâs Kanununun 327 nci maddesinin beşinci
fıkrasının ikinci cümlesinde geçen "temyize müracaat olunabilir."
ibaresi, "istinaf yoluna başvurulabilir."; altıncı fıkrasında geçen
"Temyiz" ibaresi "Bölge adliye mahkemesi" şeklinde
değiştirilmiştir. MADDE 22. —
İcra ve İflâs Kanununun 328 inci maddesinin ikinci fıkrasının üçüncü
cümlesinde geçen "temyiz de" ibaresi "bölge adliye mahkemesi
de" şeklinde değiştirilmiştir. MADDE 23. —
İcra ve İflâs Kanununun 353 üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir. İstinaf yoluna başvurma Madde 353. — İcra mahkemesinin duruşma yaparak verdiği
kararlara karşı tefhim veya tebliğ tarihinden itibaren yedi gün içinde sanık
veya şikâyetçi veya Cumhuriyet savcısı tarafından istinaf yoluna
başvurulabilir. Başvuru, dilekçeyle veya tutanağa geçirilecek sözlü
beyanla icra mahkemesine yapılır. Dilekçe veya beyan üzerine dosya hemen
bölge adliye mahkemesine gönderilir. Bölge adliye mahkemesi ceza dairesinin bu kararlarına
karşı temyiz yoluna başvurulamaz. MADDE 24. — İcra
ve İflâs Kanununun 362 nci maddesinden sonra gelen
bölüm başlığı "KANUN YOLLARINA BAŞVURMA VE SON MADDELER" olarak,
363 üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. İstinaf yoluna başvurma ve incelenmesi Madde 363. — İcra mahkemesince 85 inci maddenin
uygulanma biçimi, icra dairesi tarafından hesaplanan vekâlet ücreti, 103 üncü
maddenin uygulanma biçimi ve bu maddede düzenlenen davetiyenin içeriği,
yediemin ücreti, yediemin değiştirilmesi, hacizli taşınır malların muhafaza şekli,
kıymet takdirine ilişkin şikâyet, ihaleye katılabilmek için teminat
yatırılması ve teminatın miktarı, satışın durdurulması, satış ilânının
iptali, süresinde satış istenmemesi nedeniyle satışın düşürülmesi, 263 üncü
maddenin uygulanma biçimi, iflâs idaresinin oluşturulması, icra mahkemesinin
iflâs idaresinin işlemleri hakkında şikâyet üzerine verdiği kararlara karşı,
iflâs idare memurunun ücret ve masrafları hakkındaki hesap pusulası ve 36 ncı maddeye göre icranın geri bırakılmasına ilişkin
kararları dışındaki kararlarına karşı, ait olduğu alacak, hak veya malın
değer veya miktarının bin lirayı geçmesi şartıyla
istinaf yoluna başvurulabilir. İstinaf yoluna başvuru süresi tefhim veya
tebliğ tarihinden itibaren on gündür. İcra mahkemesi kararları aleyhine işlemleri uzatmak
gibi kötüniyetle istinaf yoluna başvurulduğu
anlaşılırsa Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 422 nci
maddesi hükmü uygulanır. Kesin bir karara karşı kötüniyetle
istinaf yoluna başvuranlar hakkında da yukarıdaki fıkra hükmü uygulanır. İstinaf yoluna başvuru satıştan başka icra işlemlerini
durdurmaz. İcranın devamı için gereken evrak alıkonularak bunların birer
örneği bölge adliye mahkemesine gönderilecek dosyaya konulur. MADDE 25. —
İcra ve İflâs Kanununun 364 üncü maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir. Temyiz yoluna başvurma ve incelenmesi Madde 364. — Bölge adliye mahkemesi hukuk dairelerince
verilen ve miktar veya değeri onbin lirayı geçen
nihaî kararlara karşı temyiz yoluna başvurulabilir. Yukarıda belirtilen kararlara karşı temyiz yoluna
başvurma ve incelemesi Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu hükümlerine göre
yapılır. Bu durumda da 363 üncü maddenin ikinci ve üçüncü fıkra hükümleri
uygulanır. Temyiz yoluna başvurma, satıştan başka icra
işlemlerini durdurmaz. MADDE 26. —
İcra ve İflâs Kanununun 365 inci maddesi başlığı ile birlikte aşağıdaki
şekilde değiştirilmiştir. İstinaf dilekçesinin reddi Madde 365. — İstinaf yoluna başvurma, yasal süre geçtikten sonra yapılır veya istinaf yoluna
başvurulmasına olanak bulunmayan bir karara veya vazgeçme nedeniyle itiraz
veya şikâyetin reddine yahut süresi geçmiş bir şikâyete ilişkin olursa, Hukuk
Usulü Muhakemeleri Kanununun ilgili hükümleri gereğince istem icra
mahkemesince reddedilir. İstinaf yoluna başvuran kişi ret kararını kabul
etmezse, istinaf dilekçesi diğer tarafa tebliğ edildikten sonra, karar sureti
ve verilirse cevap dilekçesiyle birlikte yetkili bölge adliye mahkemesine
gönderilir. Şu kadar ki bu hâlde satış dahil hiçbir icra işlemi durmaz. Bölge adliye mahkemesi, birinci fıkra kapsamına
girdiği hâlde reddine karar verilmemiş başvuruyu geri çevirmeyip doğrudan
kesin karara bağlar. MADDE 27. —
İcra ve İflâs Kanununun 366 ncı maddesi başlığı ile
birlikte aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. Bölge adliye mahkemesi ve Yargıtay kararları Madde 366. — İstinaf ve temyiz incelemeleri, Hukuk
Usulü Muhakemeleri Kanununa göre yapılır ve onbeş
gün içinde karara bağlanır. İlgili ister ve ücretini verir veya gönderirse karar
özeti en seri vasıtalarla mahalline bildirilir. Yargıtayın icra ve iflâs
işlerine bakan hukuk dairesinin kararlarına karşı genel hükümlere göre
direnme kararı verilebilir. Direnme kararları, Hukuk Genel Kurulunda acele
işlerden sayılır. Yargıtayın bozma kararı veya
bölge adliye mahkemesinin kaldırma, düzelterek veya yeniden esas hakkında
vereceği kararları üzerine icra ve iflâs işlerinde 40 ıncı
madde hükmü kıyas yoluyla uygulanır. MADDE 28. —
İcra ve İflâs Kanununun 227 nci maddesinin ikinci
fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır. MADDE 29. —
İcra ve İflâs Kanununa aşağıdaki geçici madde eklenmiştir. GEÇİCİ MADDE 7. — Bölge adliye mahkemelerinin,
26.9.2004 tarihli ve 5235 sayılı Adlî Yargı İlk Derece Mahkemeleri ile Bölge
Adliye Mahkemelerinin Kuruluş, Görev ve Yetkileri Hakkında Kanunun geçici 2 nci maddesi uyarınca göreve başlama tarihinden önce
verilen kararlar hakkında, kesinleşinceye kadar İcra ve İflâs Kanununun bu
Kanunla yapılan değişiklikten önceki temyiz ve karar düzeltmeye ilişkin
hükümleri uygulanır. MADDE 30. —
Bu Kanun 1 Nisan 2005 tarihinde yürürlüğe girer. MADDE 31. —
Bu Kanun hükümlerini Bakanlar Kurulu yürütür. 17
Mart 2005 |